ನನ್ನ ‘ತಮ್ಮಯ್ಯ’, ಅವರ ಸೋವಿಯೆಟ್ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮತ್ತು ಪುಸ್ತಕ ಸಮಯ : ಬೂಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತೆ ದೀಪಾ ಬಸ್ತಿ

ಅನುವಾದ : ಟಿ ಸುರೇಂದ್ರ ರಾವ್
(ಕೃಪೆ : ಲೆಫ್ಟ್ ವರ್ಡ್ ಬ್ಲಾಗ್, ಮೇ 23, 2025)

ದೀಪಾ ಬಸ್ತಿಯವರ ಅಜ್ಜ, ಡಾ.ಬಿ.ಕೆ.ನಂಜುಂಡೇಶ್ವರ ಒಬ್ಬ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಗ್ರಂಥಾಲಯದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಸೋವಿಯೆತ್ ಪುಸ್ತಕಗಳು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ಅವರನ್ನು ‘ತಮ್ಮಯ್ಯ’ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ತೀರಿಕೊಂಡ ನಂತರ ದೀಪಾ ಬಸ್ತಿಯವರು ಅವರ ಗ್ರಂಥಾಲಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟು ಅಲ್ಲಿರುವ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದರು. ತನ್ನ ಅಜ್ಜನ ಗ್ರಂಥಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪಯಣವೇ ಈ ಬರಹ! ಇದು ಲೆಫ್ಟ್ ವರ್ಡ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ‘East Was Read’ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿನ ದೀಪಾ ಬಸ್ತಿ ಅವರ ಲೇಖನದ ಆಯ್ದ ಭಾಗ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ಮೂರನೇ ಜಗತ್ತಿನ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಹರಡುವಲ್ಲಿ ಸೋವಿಯೆಟ್ ಪುಸ್ತಕಗಳು, ನಾಟಕ, ಸಿನಿಮಾ ಇತ್ಯಾದಿ ವಹಿಸಿದ ಪಾತ್ರದ ಕುರಿತಾಗಿದೆ ಈ ಪುಸ್ತಕ. ಸೋವಿಯೆಟ್ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪರಿಮಳ ಬೂಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತೆ ದೀಪಾ ಬಸ್ತಿ ಅವರ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿದೆ. ದೀಪಾ-ಬಸ್ತಿ

ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಾ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟರಾಗಿದ್ದರು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ಅವರು ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದರು. ಅವರು ಆಯುರ್ವೇದ ವೈದ್ಯರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ತಾವೇ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರೊಬ್ಬ ನಿಗೂಢವಾದ ಕೈಗುಣವಿದ್ದ ವೈದ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ನಿಧನರಾಗಿ ಸರಿಸುಮಾರು ಎರಡು ದಶಕಗಳ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಫೋನಿಗೆ ಸರಿರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕರೆ ಬಂದಿತ್ತು: ವೈದ್ಯರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿ, ಅವರಲ್ಲಿ ಔಷಧಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಕಾಯಿಲೆ ಹುಷಾರಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ತಮ್ಮದು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಅವರ ಕ್ಲಿನಿಕ್ ಊರಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದ ಅನುಕೂಲಕರ ‘ಅಡ್ಡಾ’ ಆಗಿತ್ತು, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವರ ಮಿತ್ರರೆಲ್ಲಾ ಬಂದು ರಾಜಕೀಯ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರಿಂದ ಸಾಲ ಪಡೆಯಲೂ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು, ಕಾಲ ಕಳೆಯಲೂ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು, ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಾಗಿಯೂ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು.

ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ, ಹರೆಯದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಯೌವನದಲ್ಲಿಯೂ ಕತೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನಜ್ಜಿ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ನನ್ನತ್ತ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಹಣೆ ಅಜ್ಜನ ರೀತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಹದಿಹರೆಯದ ಕೋಪವನ್ನು ಅಜ್ಜನ ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು; ಅಜ್ಜ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವುದು ಗೊತ್ತಾದ ಕೂಡಲೇ ಮನೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳೂ ರೇಡಿಯೋ ಆಫ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಗಲಾಟೆ ಮಾಡದೆ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಿದ್ದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಅಜ್ಜ ಅದನ್ನು ಸಹಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಜ್ಜ ಸಾಯುವುದಕ್ಕೆ ಆರು ತಿಂಗಳಿರುವಾಗ ಹುಟ್ಟಿದ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು ನನ್ನಜ್ಜಿ. ಪ್ರಾಯಶಃ ನಾನು ಮತ್ತು ಅಜ್ಜನ ನಡುವಿನ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡುವುದು ಅಜ್ಜಿಗೆ ತೀರಾ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತೇನೋ, ಏಕೆಂದರೆ ಅಜ್ಜನ ಸಾವಿನಿಂದಾದ ನಷ್ಟವನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಅಜ್ಜನ ಮೇಲಿನ ಕೋಪವನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳೇನೋ.

ಕಾರಣಗಳೇನೇ ಇರಲಿ, ನಾನು ಒಳಗೊಳಗೇ ಖುಷಿಪಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಏಕೆಂದರೆ, ನನ್ನ ಅಜ್ಜನಂತಾಗಲು ಬಯಸುವುದಲ್ಲದೇ ಮತ್ತೊಂದು ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅವನಂತಾಗುವುದಲ್ಲದೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮನೆಯವರ ಜತೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಹೊಂದುವುದಲ್ಲದೆ ಮತ್ಯಾವ ಆಸೆ ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ನನಗೆ ಯಾವ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳು ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೂ, ಅವರ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಹೋಗಿ, ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ನನ್ನು ಬಹಳವಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಿ ಅವರು ಬದುಕಿದ್ದ ಆ ಕಾಲವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರ ಈ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯೇ ಅವರನ್ನು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ ಕುಟುಂಬದ ಹಾಗೂ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ‘ವಿಚಿತ್ರ ಹೊರಗಿನವ’ರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಆವರೆಲ್ಲರೂ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಮೊಂಡು ಬಲಪಂಥೀಯರಾಗಿ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅಜ್ಜನಂತಿರುವುದೇ ನನಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಬಹಳ ಮಜಾ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಹಾಗೇ ಇದೆ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಕನ್ನಡದ ಸಾಹಿತಿ ಬಾನು ಮುಷ್ತಾಕ್ ಗೆ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಬೂಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ದೀಪಾ-ಬಸ್ತಿ

ನಮ್ಮ ಸೋವಿಯೆತ್ ಪುಸ್ತಕಗಳು

ರಷ್ಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ನನಜ್ಜ ಹೇಗೇ ಶುರುಮಾಡಿದರು ಎನ್ನುವುದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಪುಸ್ತಕಗಳು ಅವರ ಸುಂದರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ವಿಳಾಸಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು; ಅವು ಅವರದ್ದೇ ಬರಹವೋ ಅಥವಾ ಅವರ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲೊಬ್ಬರದೋ ಎಂದು ನಾನು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಹೇಳಲಾರೆ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೇ, ಆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಕೊಂಡು ತಂದರೂ ಎನ್ನುವ ಯಾವ ಸುಳಿವೂ ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಬಾರಿ (ಆಗಿನ) ಮದ್ರಾಸಿಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು. ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ತೆರಳಿದ್ದಾಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿರಬಹುದು, ಆದ್ದರಿಂದ ಆ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಅವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರಬಹುದು ಎಂದು ನಾನು ಊಹಿಸಬಹುದು. ಸೋವಿಯತ್ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಆವರ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ನಾನು ಒಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಮೊದಲು ಹಾಗೆ ಆರಿಸಿದಾಗ ನಾನು ಹತ್ತು ವರ್ಷದವಳಾಗಿದ್ದಿರಬಹುದು, ಅವರು ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದಿರಬಹುದು ಎಂದು ನಾನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಅವರು ಟಾಲ್‌ಸ್ಟಾಯನ ಕೆಲವು ಪುಟಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿನಿಕಿನಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿರಬಹುದೆ? ರೋಗಿಗಳ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಗಾತಿಗಳ ಜತೆಯಲ್ಲಿರಬಹುದೆ? ತೆಳ್ಳಗಿದ್ದ ಪುಷ್ಕಿನ್ನಿನ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಸಂಜೆ, ಮಲಗುವ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂಚೆ ಓದಿದ್ದಿರಬಹುದೆ? ವೈದ್ಯ ವೃತ್ತಿಯ ಕೆಲಸ, ಕೂಡು ಕುಟುಂಬದ ಬೇಡಿಕೆಗಳು, ಕಾಫಿ ತೋಟದ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಗ ಪ್ರಚಲಿತವಿದ್ದ ಮತ್ತು ಈಗಲೂ ಇರುವುದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದ್ದ ರಾಜಕೀಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಕೆಲಸಗಳ ನಡುವೆ, ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಅವರು ಮೊರೆ ಹೋದರೇ ಎಂದು ಅಚ್ಚರಿಪಡುತ್ತಾ ಈಗಲೂ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಊಹಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತೇನೆ.

ಭಾರತದೆಲ್ಲೆಡೆಯ ಓದುಗರು, ಹಲವಾರು ತಲೆಮಾರುಗಳ ಓದುಗರು ಯು.ಎಸ್.ಎಸ್.ಆರ್.ನ ರಾದುಗ ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್, ಮಿರ್ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಕಾಶನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಪುಸ್ತಕಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆದಿರಬಹುದು. 1930 ರಿಂದ ಆರಂಭವಾಗಿ ತೀರ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ನಿನ ಪತನವಾಗುವವರೆಗೂ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪುಸ್ತಕದ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ವಿಶೇಷತೆಯೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಸಚಿತ್ರವಾಗಿದ್ದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಲ್ಲದೇ ಎಲ್ಲಾ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲೂ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವುಗಳ ಅಗ್ಗದ ಬೆಲೆಯು ಅದರ ಜನಪ್ರಿಯತೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಮತ್ತು ಪುಸ್ತಕಗಳ ವಿತರಣಾ ಜಾಲ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದವು ಎಂದರೆ ಸಣ್ಣ ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅವು ದೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದಲ್ಲದೇ ಪುಸ್ತಕಗಳೇ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.

ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ, ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪ್ರಮುಖ ವಿತರಕರು ನವಕರ್ನಾಟಕ ಪ್ರಕಾಶನ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿದ್ದು, ಅದು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ದಾಸ್ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಾ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರದರ್ಶನ ಏರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರಿಂದಾಗಿ ಮಡಿಕೇರಿಯ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಸಂಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸೇರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಬೆಳೆಯುವಾಗ ಮಡಿಕೇರಿಯಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕದ ಅಂಗಡಿಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗಲೂ ಅಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕದಂಗಡಿಗಳು, ಕೆಲವು ವೃತ್ತಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಅಂಗಡಿಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಇಲ್ಲ. ಆ ಪತ್ರಿಕಾ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಕೀಳು ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಸಿಗಬಹುದಷ್ಟೆ. ಏಕಮಾತ್ರ ಮಗು ಹಾಗೂ ಅಪಾರ ಓದುವ ಆಸಕ್ತಿ ಉಳ್ಳವಳಾಗಿ ಈ ಎರಡು ಪ್ರಬಲ ಸಂಯೋಜನೆಯಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿಗೇ ತಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಓದಿನ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಮರುತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಹಲವಾರು ಗಂಟೆಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ವಾರ್ಷಿಕ ಪ್ರವಾಸವು ಇನ್ನೂ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ದೂರವಿತ್ತು. ಆಗ ನವಕರ್ನಾಟಕದ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು ನನಗೆ ಬಹಳ ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ನನಗೆ ಬಹಳ ಕಾಲ ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ, ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಹಾಗೂ ದಪ್ಪ ಇರುವ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆ, ಹಾಗಾಗಿ, ತೆಳ್ಳಗಿರುವ ಪುಷ್ಕಿನ್ನಿನ ಗದ್ಯ ಕೃತಿಗಳ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ಅನ್ನ ಕರೆನಿನ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿತ್ತು. ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಅತ್ಯಂತ ದಪ್ಪ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ, ಹದಿನೈದು ರೂಪಾಯಿ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಐವತ್ತು ರೂಪಾಯಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು, ಎಂಬುದು ಬಹಳ ಉಪಯುಕ್ತ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು.

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಹತ್ತನೇ ವಯಸ್ಸಿಗೇ ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಂ ಗಾರ್ಕಿಯ ‘ತಾಯಿ’ (ಮದರ್) ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕದ ಕಪಾಟಿನಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಬಂತು. ಗ್ರಂಥಾಲಯದಲ್ಲಿದ್ದ ಎರಡು ಸಂಪುಟಗಳಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಗಟ್ಟಿ ಹೊದಿಕೆಯ ತಿಳಿ ಹಳದಿಯ ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅದರ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ಉದ್ದ ಸ್ಕರ್ಟ್, ಕೋಟ್ ಮತ್ತು ಸ್ಕಾರ್ಫ್ ತೊಟ್ಟ ಬಾಬುಷ್ಕ (ಅಜ್ಜಿ) ದೊಡ್ಡ ಪೆಟ್ಟಗೆಯೊಂದಿಗಿರುವ ಚಿತ್ರವಿತ್ತು. ಬಹಳ ನಂತರ ಯು.ಎಸ್.ಎಸ್.ಆರ್ ನ ಭವಿಷ್ಯದತ್ತ ಅವಳು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದನಿಸಿತ್ತು. ಆ ನಂತರ ಗ್ರಂಥಾಲಯದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಹಾನ್ ಘಟಾನುಘಟಿಗಳ ಪುಸ್ತಕಗಳತ್ತ ಹೋದೆ. ಮುಂದಿನ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ತಕ್ಕಂಥ – ಹಾರ್ಡಿ ಬಾಯ್ಸ್, ನ್ಯಾನ್ಸಿ ಡ್ರೂ, ಮಿಲ್‌ಸ್ ಮತ್ತು ಬೋನ್ಸ್ ಹೇರಳವಾಗಿದ್ದವು. ಸಿಡ್ನಿ ಶೆಲ್ಡನ್, ಜಾಕಿ ಕಾಲಿನ್ಸ್ – ಪುಸ್ತಕಗಳ ಜತೆ ಸರಸವಾಡಿದೆ. ಆದರೆ ಸೋವಿಯತ್ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನನ್ನು ಹಿಡಿದೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ : ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಭಾರತವೂ, ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ 4ನೆ ಸ್ಥಾನ ಎನ್ನುವ ಜುಟ್ಟಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವೂ.. Janashakthi Media ದೀಪಾ-ಬಸ್ತಿ