ನವದೆಹಲಿ : 21 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿರುವ ನಮ್ಮ ದೇಶ ಭಾರತ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿದೆ. ಹೀಗೆ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿರುವ ದೇಶ , ಅಭಿವೃದ್ಧಿಶೀಲ ರಾಷ್ಟ್ರ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕರೆಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ಹಸಿವು ಹಾಗೇ ಇದೆ.
ಹಸಿವುಮುಕ್ತ ಭಾರತ ಮಾಡುತ್ತೇನೆಂದು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಪುಂಖಾನುಪುಂಖವಾಗಿ ಪುಂಗಿದರೂ ಇನ್ನೂ ನಮ್ಮ ಭಾರತ ಹಸಿವುಮುಕ್ತ ಭಾರತವಾಗಿಲ್ಲ. ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಬಳಲುತ್ತಿದಾರೆ ಎಂದರೆ, ಬರೋಬ್ಬರಿ ಸುಮಾರು 67 ಲಕ್ಷ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಮಕ್ಕಳು “ಜೀರೋ ಫುಡ್” ಅಂದರೆ, ಶೂನ್ಯಾಹಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಸಿವಿನಿಂದಿರುವ ಮಕ್ಕಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಪಕ್ಕದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಗಳಿಗಿಂದ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದ್ದು, ʼಜೀರೋ -ಫುಡ್ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮೂರನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದಿಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ.
ಲ್ಯಾನ್ಸೆಟ್ ಡಿಸ್ಕವರಿ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅಧ್ಯಯನದ ಪ್ರಕಾರ, ಭಾರತವು 19.3% ರಷ್ಟು ‘ಶೂನ್ಯ-ಆಹಾರ’ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮೂರನೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ದರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಗಿನಿಯಾ ಮತ್ತು ಮಾಲಿ ದೇಶಗಳನ್ನು ಇದು ಹಿಂದಿಕ್ಕಿದೆ.
1993 ಮತ್ತು 2021 ರ ನಡುವೆ 92 ಕಡಿಮೆ-ಆದಾಯದ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಮ-ಆದಾಯದ ದೇಶಗಳ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಈ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ನಡೆಸಲಾಯಿತು.
24 ಗಂಟೆಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸದವರನ್ನು ‘ಶೂನ್ಯ ಆಹಾರ’ ಮಕ್ಕಳು ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ.ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ, ಭಾರತ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ಕ್ರಮವಾಗಿ 5.6% ಮತ್ತು 9.1%.ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ದರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ,
ಹೀಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಬಳಸಲಾದ ಡೇಟಾವನ್ನು ಕೇಂದ್ರ ಆರೋಗ್ಯ ಸಚಿವಾಲಯದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕುಟುಂಬ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮೀಕ್ಷೆ (NFHS) ನಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಸಚಿವಾಲಯವು ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ‘ದುರುದ್ದೇಶಪೂರಿತ ಮತ್ತು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಕಲಿ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಸಂವೇದನಾಶೀಲಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ’ ಎಂದು ಟೀಕಿಸಿದೆ.
ಇದನ್ನು ಓದಿ : ಕೆಎಸ್‌ಆರ್‌ಟಿಸಿ ಬಸ್ ಗೆ ಸಿಲುಕಿ 21 ಕುರಿಗಳು, ಒಬ್ಬ ಕುರಿಗಾಹಿ ಸಾವು
ಇದಕ್ಕೆ ದೆಹಲಿಯ ಡಾ. ಬಿ ಆರ್ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಡಾ. ದೀಪಾ ಸಿನ್ಹಾ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿ, ಶಿಶು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳ ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿನ ಗಮನಾರ್ಹ ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನವು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ಬಡ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಬಡರಾಷ್ಟ್ರಗಖ 19.3% ರಷ್ಟು ಶಿಶುಗಳು ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳು ಶೂನ್ಯ ಆಹಾರದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದ 6 ತಿಂಗಳುಗಳಿನಿಂದ ಅದಕ್ಕೆತಾಯಿಯ ಎದೆಹಾಲಿನ ಜೊತೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಪೂರಕ ಆಹಾರವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು, ಆದರೆ ಅನೇಕ ಭಾರತೀಯ ಮಕ್ಕಳು 6 ರಿಂದ 9 ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ಪೂರಕ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ.
ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯು ಸಾಕಷ್ಟು ಗಂಭೀರವಾಗಿದ್ದು, ಸಾಕಷ್ಟು ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಶೇಷವಾದ ಸ್ತನ್ಯಪಾನ, ಪೂರಕ ಆಹಾರಗಳ ಸಮಯೋಚಿತ ಪರಿಚಯ, ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಆಹಾರಗಳು ಮತ್ತು ಮುಂದುವರಿದ ಸ್ತನ್ಯಪಾನವು ಶಿಶು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಹೇಗೆ ನೀಡುವುದು ಎಂಬುದರ ವಿವಿಧ ವಿಧಾನಗಳಾಗಿವೆ.
6 ರಿಂದ 23 ತಿಂಗಳ ನಡುವಿನ ವಯಸ್ಸಿನ ಭಾರತೀಯ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 11% ಮಾತ್ರ ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೇ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದಂತೆ ‘ಕನಿಷ್ಠ ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹ ಆಹಾರ’ವನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಆತಂಕಕಾರಿ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ.ಆದರೆ, ಈ ಅಧ್ಯಯನದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ದುರುದ್ದೇಶಪೂರಿತ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಮೂಲಕ ಆರೋಗ್ಯ ಸಚಿವಾಲಯವು ನೈಜ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಮಕ್ಕಳ ಪೋಷಣೆಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುವ ರಚನಾತ್ಮಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದು ಕೂಡ ಅತಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದಾದ ಡೇಟಾವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅದರ ವಿಧಾನ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಅಧ್ಯಯನವು ಪಾರದರ್ಶವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಭಾರತದ ಅನಿಶ್ಚಿತ ಶ್ರೇಯಾಂಕವು ಶಿಶು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳ ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿನ ಬೃಹತ್ ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, “ಗ್ಲೋಬಲ್ ಹಂಗರ್ ಇಂಡೆಕ್ಸ್‌”ನಲ್ಲಿ ದೇಶವು ಕಳಪೆ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಗು, ಈ ಗ್ಲೋಬಲ್ ಹಂಗರ್ ಇಂಡೆಕ್ಸ್‌ ಇದು ಹಸಿವನ್ನು ಅಳೆಯುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅಪೌಷ್ಠಿಕತೆ ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ಸಹ ಅಳೆಯುತ್ತದೆ.ಅಲ್ಲದೇಈ ಶ್ರೇಯಾಂಕವು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಪೌಷ್ಠಿಕಾಂಶದ ಒಳಹರಿವುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವಾಗ ರಾಷ್ಟ್ರವು ಹೇಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಪರಿಹರಿಸಲು ಮೂಲ ಕಾರಣಗಳ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಕಳಪೆ ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿಗಳು, ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಮತ್ತು ಕೈಗೆಟುಕುವ ಆಹಾರಗಳ ಕೊರತೆ, ಲಿಂಗ ಅಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಅಸಮರ್ಪಕ ಆರೈಕೆ ನಿಬಂಧನೆಗಳು ಸಹ ಸೇರಿವೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು, ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಪರಿಹಾರಗಳು ರಚನಾತ್ಮಕ ಬೆಂಬಲ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವರ್ತನೆಯ ಬದಲಾವಣೆಯ ಅಭಿಯಾನಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಬೇಕು .
ಇದನ್ನು ನೋಡಿ : ರಾಜಸ್ಥಾನ : ಬಿಜೆಪಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಿದೆಯೆ? ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳು ಏನು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ! Janashakthi Media
