ನನ್ನದೊಂದು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ…

ಭಾವನ ಟಿ.

ಹೌದು ನಾ ಮೇಕಪ್ ಕಿಟ್ಟಿನ ಪ್ರೇಮಿ
ಆಗಾಗ ಬಣ್ಣ ಬಳಿದು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದುಂಟು
ಆದರವ ನನ್ನೀ ಒಡಲ ಸೀಳಿ ಅಲ್ಲಿಯ ಕೆಂಬಣ್ಣದೊಂದಿಗೆ ಹೋಳಿಯಾಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದ…

ನನ್ನದು ಅರೆ – ಬರೆ ಬೆಳೆದ ದೇಹ
ಆದರದೋ ನನ್ನೀ ಯೋನಿಯೊಳಗಣ ಹರಿವ ಸವಿಯಾದ ನೆತ್ತರಿನಿಂದ
ಅವನಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ
ಅದೇ ಅರೆ ಮಾನವ ಅಲ್ಲಲ್ಲ, ಬ್ರಹ್ಮ ರಕ್ಕಸ…

ಬರೀಯ ಬಾಯಲ್ಲಿ
ಪ್ರೀತಿ – ಪ್ರೇಮ ಎಂದವನವ
ಅದಕ್ಕರ್ಥ ನೀಡಿದ್ದು ನಾ…
ನಾನಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡದ್ದು
ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಮಾತ್ರ
ನಾನು ನಾನಾಗಿ, ಇಂದಿಗೂ – ಎಂದಿಗೂ
ಅವನೆದಿರು ಬದುಕಿ ಬಾಳಲಾರೆ…

ಕರಿಬಟ್ಟೆಯ ಮುಸುಕಿನೊಳಗಿನ ಬದುಕ
ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟವಳಿಗೆ ದೊರೆತದ್ದು,
ಕಫನ್ ತೋಡಿಸಿದ ದಫನ್ ಮಾತ್ರ
ಈ ಲಾಯಕಲ್ಲದ ಸಮಾಜದೊಳಗೆ ಬದುಕಲು ನಾಲಾಯಕ್ಕಾದವಳು ನಾ
ಈ ನಡತೆ ಪದವನರಿಯದ ಜನತೆ ನೀಡಿದ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ
‘ನಡತೆಗೆಟ್ಟವಳು’

ಆ ದೇವರೆಂಬ ದೆವ್ವ ಸಹ ರಕ್ಷಿಸಲು ಬರದೇ ಓಡಿಹೋದ..!
ಹೇಗೆ ತಾನೇ ಬಂದಿಯಾನು?
ಮಳೆ – ಗಾಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ದಾರಿಲೀ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಾ ಬಿದ್ದವನನ್ನು
ನನ್ನೀ ಗುಡಿಸಲಿಗೆ ತಂದು ರಕ್ಷಿಸಿದವಳು ನಾನೇ ಅಲ್ಲವೇ?
ಇನ್ನೂ ಅವನವಲಂಬನೆ ಬರೀಯ ಸುಳ್ಳೇ ಸರಿ…

ಮನ ನೊಂದು ದೇಹ ಬೆಂದವಳಿಗೆಲ್ಲಿಯ ಬದುಕು?
ಹಿತವಾದ ತಂಗಾಳಿಯೂ ಸಹ ಸುಡುವ ಅಗ್ನಿಯಾದೀತು
ಈ ಕಾಮನ ಹಸಿವಿನ ಬಿಸಿಯಲ್ಲಿ ಬೂದಿಯಾಗಿ,
ಬದುಕಲ್ಲದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗುವುದೊಂದೆ ಬಾಕಿ…

ಹೆಣ್ಣೆಂದರೇ ಅಷ್ಟೇ
ಆ ಮಾರ್ಕೆಟ್ನಲ್ಲಿ ಸರಕಿನಂತೆ ಖರೀದಿಸಲು,
ಈ ಬಾಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಹರಾಜ್ಗೆ ಕೂಗಿ,
ಸೇಲ್ ಮಾಡುವ ಹಳೆಯ ಗುಜರಿ ಅಂಗಡಿಯಂತೆ…!!!
ಕೊಂಡು ಬಳಸಿ ಬಿಸಾಡಲು
ಈ ಹುಚ್ಚೆದ್ದ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರುಗಳ,
ಜೇಬಿನಲ್ಲಿಯ ಹೆಚ್ಚಾದ ಹಣದಂತೆ…

ಅವಳೆಂದರೇ ಹೀಗೆಯೇ
ಮೊಲೆ ಯೋನಿಗಳಿರುವ ಮಾಂಸದ ಮುದ್ದೆಯಂತೆ
ಕುರುಡು ಜಗದಲ್ಲಿಯ ಪರಿಕರದಂತೆ
ಉಸಿರಾಡುವ ಶವದಂತೆ
ಇತರರ ದಾಹ – ಮೋಹಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತಾನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವವಳು…

ಮೌಲ್ವಿ, ಪುರೋಹಿತ, ಪಾದ್ರಿ,
ಬೌದ್ಧ – ಜೈನ ಗುರುಗಳ ಯಾವ ಮಂತ್ರ – ತಂತ್ರಗಳು ಫಲಿಸಲಿಲ್ಲ…
ಕಾನೂನು – ಸಂವಿಧಾನ, ವಿಧಿ – ವಿಧಾನ
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೇಣಿನ ಕುಣಿಕೆಯಾದವೇ ಹೊರತು,
ನೀರು ಸೇದುವ ಹಗ್ಗವಾಗಲಿಲ್ಲ…
ಈ ಎಲ್ಲಾ ನಿರ್ಜೀವಿಗಳಿಗೆ, ವ್ಯಭಿಚಾರಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ
ನನ್ನದೊಂದು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ…

ಈ ಕೊಳಚೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಂದು ನನ್ನ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ..
ಎಚ್ಚರವಿದ್ದು ಸತ್ತಂತಿರುವ ಇಲ್ಲಿಯ ತತ್ವ – ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಿಗೊಂದು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ…
ತನ್ನ ಅಸ್ಮಿತೆಯ ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವಲ್ಲಿ ಸೋಲುತ್ತಿರುವ,
ನನ್ನ ಕಳೆದುಹೋಗಿರುವ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೊಂದು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ…