ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ಕನ್ನಡಿಗರು ಭಾಷೆಯ ಕುರಿತಾದ ವಾದಗಳಿಗಿಳಿದು ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು ತಪ್ಪು ಮಾಹಿತಿ ಹರಡೋದನ್ನ ನೋಡಿದೀನಿ. ಅವರಿಗೋಸ್ಕರ:
-ಸುನೀಲ್ ಜೆ
* ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ನುಡಿಯಲ್ಲ. ಕನ್ನಡ ದ್ರಾವಿಡಿಯನ್ ನುಡಿಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದ ಭಾಷೆಯಾದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಇಂಡೋ ಆರ್ಯನ್ ನುಡಿಗುಂಪಿನ ಭಾಷೆ. ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಭಾಷಾವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯ.
* ಕನ್ನಡಕ್ಕಿಂತ ತಮಿಳು ಹಳೆಯದಲ್ಲ ಅಥವಾ ತಮಿಳಿಗಿಂತ ಕನ್ನಡ ಹಳೆಯದಲ್ಲ ಅಥವಾ ತುಳು ಇವೆರಡಕ್ಕಿಂತ ಹಳೆಯದಲ್ಲ. ದ್ರಾವಿಡಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಒಂದೇ ಮೂಲಭಾಷೆಯಿಂದ ಬೇರೆಬೇರೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕವಲೊಡೆದು, ಸರಿಸುಮಾರು ಒಂದೇ ಕಾಲಮಾನಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣಸ್ವರೂಪ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಭಾಷೆಗಳು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಭಾಷೆಯೂ ಅದನ್ನಾಡುವ ಜನರ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಬೇರೆಬೇರೆ ಕಾಲಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬಂದಿವೆ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಬೈಸರಾನ್ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ 26 ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ ಸ್ಮಾರಕ ನಿರ್ಮಾಣ: ಇಬ್ಬರು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೂ ಗೌರವ
* ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ನುಡಿಗಳ ತಾಯಿ ಎಂಬುದು ತಪ್ಪುಮಾಹಿತಿ. ಇಂದು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪ್ರಪಂಚದ ಬಹುತೇಕ ಭಾಷೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿರುವಂತೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಅಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಬಹುಪಾಲು ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಿದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತ ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಭಾಷೆಯ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿಲ್ಲ. ಗ್ರಾಂಥಿಕ ಕನ್ನಡ ಹೊಸ ಭಾಷೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಜನ್ಮ ನೀಡುವ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಎಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವೋ ಅಷ್ಟೇ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಬೇರೊಂದು ಭಾಷೆ ಹುಟ್ಟಿದೆ ಎನ್ನುವುದು.
* ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕವಿರಾಜಮಾರ್ಗ ರಚನೆಯಾದಾಗ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ತೊಟ್ಟಿಲಲ್ಲಿತ್ತು ಅನ್ನೋದು ಕೂಡ ತಪ್ಪು ಮಾಹಿತಿ. ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳ ಇತಿಹಾಸವೂ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳೂ ಬೇರೆ. ನಾವು 9ನೇ ಶತಮಾನದ ಕವಿರಾಜಮಾರ್ಗ ತೋರಿಸಿದರೆ ಅವರು 7ನೇ ಶತಮಾನದ ಬೇವುಲ್ಫ್ ಕಾವ್ಯ ತೋರಿಸಬಹುದು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಶಾಸನಗಳು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದವು ಅನ್ನೋ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ನಿಮಗಿಂತ ಹಳೆಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದೆ ಅಂತ ವಾದಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಈ ವಾದಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕೊನೆಮೊದಲಿಲ್ಲ.
* ಪ್ರಾಕೃತ ಎಂದರೆ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ನುಡಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಹತ್ತು ಹಲವು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಾಕೃತಗಳು ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಹಬ್ಬಿದ್ದವು. ಇಂದಿನ ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವ ಹಿಂದಿ, ಉರ್ದು, ಪಂಜಾಬಿ, ರಾಜಸ್ಥಾನಿ, ಗುಜರಾತಿ, ಭೋಜಪುರಿ, ಬಂಗಾಳಿ, ಒಡಿಯಾ, ಅಸ್ಸಾಮಿ ಹಾಗೆಯೇ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಕೊಂಕಣಿ ಹೀಗೆ ಮುಂತಾದ ಭಾಷೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಇದೇ ಪ್ರಾಕೃತಗಳಿಂದ.
* ಕನ್ನಡ ನುಡಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು 5ನೇ ಶತಮಾನದ ಹಲ್ಮಿಡಿ ಶಾಸನದಿಂದಲ್ಲ. ಶಾಸನ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಥವಾ ಇನ್ನಾವುದೇ ಬರಹ ಪುರಾವೆಗಳು ಭಾಷೆಯ ಹಳಮೆಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದಾದ ಅಳತೆಗೋಲಲ್ಲ. ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಷೆಗಳು ಮೊದಲು ಮಾತಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದು ನಂತರ ಬರಹ ರೂಪಕ್ಕಿಳಿಯುತ್ತವೇ ಹೊರತು ಬರಹ ರೂಪದಿಂದ ಮಾತಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಭಾಷೆ ಹುಟ್ಟಿ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಯಾವುದೇ ರಾಜಪೋಷಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಾತಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿಯೇ ಇರಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ತುಳು ಮತ್ತು ಕೊಡವ ಭಾಷೆಗಳು. ಕನ್ನಡದಷ್ಟೇ ಹಳೆಯದಾದ ಈ ಭಾಷೆಗಳು ರಾಜಪೋಷಣೆ ಕಂಡಿದ್ದು ತಡವಾಗಿ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಈ ಭಾಷೆಗಳ ಶಾಸನೇತಿಹಾಸದ ಪ್ರಾಚೀನತೆ ಕನ್ನಡದಷ್ಟಿಲ್ಲ. ಇದೇ ಬಗೆಯ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ತಮಿಳು ಶಾಸನಗಳಷ್ಟು ಪ್ರಾಚೀನ ಶಾಸನಗಳು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿಲ್ಲ.
* ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಲಿಪಿಯಿಂದಲ್ಲ. ಲಿಪಿಗಳು ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಯ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದನ್ನ ನೆನಪಿಡಬೇಕು. ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ನುಡಿಗುಂಪುಗಳ, ನುಡಿಗಳ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಬಳಸಲಾಗುವ ಲಿಪಿಗಳ ಮೂಲ ಅಶೋಕನ ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಲಿಪಿ. ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬರೆಯಲು ಲಿಪಿ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಆ ಭಾಷೆಗೂ, ಲಿಪಿಗೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ ಇರಲೇಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡವನ್ನು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಥವಾ ದೇವನಾಗರಿ ಲಿಪಿಯಿಂದ ಬರೆದಕೂಡಲೇ ಕನ್ನಡಕ್ಕೂ ಇಂಗ್ಲೀಷಿಗೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧ ಏರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಕನ್ನಡ ಲಿಪಿಯ ಮೂಲ ಬ್ರಾಹ್ಮಿ – ಬ್ರಾಹ್ಮಿಯ ಮೂಲ ಉತ್ತರ ಭಾರತ – ಹಾಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯ ಮೂಲವೂ ಉತ್ತರ ಅನ್ನೋ ವಾದದ ಮೂಲಕ ಮತ್ತೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಮೂಲ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರವಿರಬೇಕು.
* ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 60%, 70% ಅಥವಾ 80% ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳಿವೆ ಎಂದು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣ ನೀಡುವುದು ಕೂಡ ತಿಳಿಗೇಡಿತನದ ಪರಮಾವಧಿ. ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿನ ದೇಶೀಯ ಅಥವಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯ ಪದಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ, ಒಂದು ಆಡುಭಾಷೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪದಗಳಿವೆ ಎಂಬ ಅಂದಾಜು ನೀಡುವುದೇ ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಎಷ್ಟು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸದೆ ಶೇಕಡಾವಾರು ಹೇಳುವುದು ಮೂರ್ಖತನವೇ ಸರಿ.
* ಸಂಸ್ಕೃತ ದೇವರುಗಳ ಭಾಷೆ, ಜೈನಮುನಿ ಕುಮುದೇಂದು ಹೇಳುವಂತೆ ಕನ್ನಡ 40 ಲಕ್ಷ ವರ್ಷ ಹಳೆಯ ಭಾಷೆ, ತಮಿಳು ಪರಶಿವನ ಡಮರುಗದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಭಾಷೆ – ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು ಅಂತ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: ಪಿಚ್ಚರ್‌ ಪಯಣ 159 | ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಲನಚಿತ್ರೋತ್ಸವ ಮೂರು ಸಿನಿಮಾಗಳತ್ತ ಒಂದು ನೋಟ
