ಉಲ್ಬಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಮತೀಯವಾದದ ʻಫೋಬಿಯಾʼ

ಇವೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸುವಾಗ ಮನೋರೋಗದ ವೈದ್ಯಕೀಯ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಫೋಬಿಯ ಎನ್ನುವ ಒಂದು ಕಾಯಿಲೆಯು ಸಂಘ ಪರಿವಾರದ ಕೋಮುವಾದಿ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟರಿಗೆ ಆಡರಿಕೊಂಡಿದೆಯೇ ಎನ್ನುವ ಅನುಮಾನ ಕಾಡುತ್ತದೆ.

ʻಫೋಬಿಯಾʼ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಸ್ತು, ಸನ್ನಿವೇಶ ಅಥವಾ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ, ತರ್ಕಹೀನ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಭಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಭಯವು ಎಷ್ಟು ಅಗಾಧವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಈ ಭಯದ ಮೂಲವನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲು ಬಹು ದೂರ ಸಾಗಬಹುದು. ಒಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯು ದಿಗಿಲಿನ ಆಕ್ರಮಣವೂ ಆಗಿರಬಹುದು’ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಪಾರಿಭಾಷಿಕ ಪದ ವಿವರಣೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ, ಸಾಂಸ್ಕöÈತಿಕ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಹೇಗೆ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ?

ವಿವಿಧ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ನಾಗರೀಕತೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ವಿನ್ಯಾಸಗಳು ಬಹು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸತ್ವವು ಶ್ರೇಷ್ಟತೆಯ ವ್ಯಸನದಲ್ಲಿರುವರಿಗೆ ಕೀಳಿರಿಮೆ, ನಂತರದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಆತಂಕವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತದೆಯೇ? ಹೊಸದಕ್ಕೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗದ, ತಾನೆಲ್ಲಿ ತಿರಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವೆನೋ ಎನ್ನುವ ಭಯ ನಿರಾಕರಣ ಸ್ವರೂಪಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ, ಮತ್ತೊಂದರ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೀಗಳೆಯುವ ಭಂಡತನಕ್ಕೆ ಎಳಸುವುದೇ? ಸನಾತನೀಯತೆಯ ಸನ್ನಿಯೊಳಗೆ  ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಫೋಬಿಯಾ ದ ಬೀಜಗಳಿವೆಯೇ? ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ತರಗಳ ಸಮುದಾಯ, ಜಾತಿ ಗುಂಪುಗಳ ಮನೋರಂಗದಲ್ಲಿನ ಈ ಒಳಸುಳಿಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
‘ಸಲಾಂ ಆರತಿ’ ಎನ್ನುವುದು ಆರಾಧನೆಯ ಒಂದು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಂತೆ ಕಂಡರೂ ನಮ್ಮ ನಾಡಿನ ಜನ ಪರಂಪರೆಯ ಸೌಹಾರ್ದತೆಯ ಗಟ್ಟಿ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಸಂಘ ಪರಿವಾರ ಆರೋಪಿಸುವಂತೆ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಮತಾಂಧನೇ ಆಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಪದ್ಧತಿಯಂತೆ ಆರತಿ ಯಂತಹ ಪೂಜಾ ವಿಧಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ. ರಂಗನಾಥನ ದೇವಾಲಯದ ಘಂಟಾನಾದ ಮತ್ತು ಮಸೀದಿಯ ಆಜಾನ್ ಎರಡೂ ತನ್ನ ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳ ಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದ? ಇಸ್ಲಾಂನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಾಗಲೇ ಸ್ವತಃ ಸೂಫಿ ಪರಂಪರೆಯ ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಿದ್ದ ಟಿಪ್ಪು ಹಿಂದೂ ಪೂಜಾ ಪದ್ಧತಿಗೆ ಮಾನ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಿರುವುದು ಸಲಾಂ ಆರತಿಯು ಆತನ ಪರ ಧರ್ಮ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಪ್ರತಿಕವಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ‘ಸಲಾಂ ಆರತಿ’ ಎನ್ನುವುದು ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಸೌಹಾರ್ದ ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಆಚರಣೆ ಮತ್ತು ಸಂಕೇತವಾಗಿಯೇ ನಾವು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇಂತಹ ಉಜ್ವಲ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಸಂಘ ಪರಿವಾರಕ್ಕೆ ಅಪ್ಯಾಯಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುವುದೆಂದರೆ ಅವರು ನಮ್ಮ ಅಪರಂಪರೆಗೆ ಮಸಿ ಬಳಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದೇ ಅರ್ಥ. ಶೃಂಗೇರಿ ಶಾರದೆಯ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಮರಾಠಿ ಹಿಂದೂ ಪೇಶ್ವೆಗಳು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಗುರುಗಳ ಕ್ಷಮೆ ಕೋರುತ್ತಾ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಿರುವ ಧನ, ಕನಕ ಹಾನಿಯನ್ನು ತುಂಬಿ ಕೊಡುವ ಮುತ್ಸದ್ದಿತನವನ್ನು ಟಿಪ್ಪು ವಹಿಸಿದ್ದು ಲಿಖಿತ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿದೆ. ಸಲಾಂ ಆರತಿ ಎನ್ನುವುದು ಕೂಡ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ, ಸೌಹಾರ್ದತೆಯನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ರಾಜಿ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿ ಹುತಾತ್ಮನಾದ ಟಿಪ್ಪುವನ್ನು ಸಂಘಪರಿವಾರ ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಜನಮಾನಸದಿಂದ ಅಳಿಸಿಹಾಕಿ, ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಮಸಿ ಬಳಿಯಲು ಸದಾ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇಂತಹ ದುರುದ್ದೇಶಪೂರಿತ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಇಂತಹ ಕೊಡುಗೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳು ಸವಾಲನ್ನು ಒಡ್ಡಿ ಸಂಘಪರಿವಾರದ ಕುತರ್ಕಗಳನ್ನು ಕುತ್ಸಿತ ಪ್ರಚಾರವನ್ನು ಅಣಕಿಸುತ್ತವೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಶತಶತಮಾನಗಳು ಉರುಳಿದರೂ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಎದುರು ಮೊಂಡು ಗತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಕುನ್ನಿಗಳು ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ವಿರೋದಿಸುವುದು ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ವಿರೋಧಿ ಸಂಘರ್ಷದ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು. `ಟಿಪ್ಪು’ವಿನ ಎದುರು ಸೆಣಸಲಾಗದ ಹೇಡಿಗಳು ವಾಲ್ಮೀಕಿ, ಒಕ್ಕಲಿಗ, ಕೊಡವರು ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಅಡ್ಡ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.