ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್: ಕಾಲದ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಳೆಯುವ ಸಿಂಧೂರ

“ಶೋಷಣೆ, ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಸಮಾನತೆ ಮುಕ್ತ ಸಮಾಜ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಜನರನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಬೇಕು. ಈ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತಲು, ಪ್ರಸ್ತುತ ಎಲ್ಲಾ ಕಳೆಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕು. ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಬೇರುಸಹಿತ ಕಿತ್ತು ಸುಡಬೇಕು. ಬಂಡೆಗಳನ್ನು ಜಲ್ಲಿಕಲ್ಲುಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯಬೇಕು. ಬಿದ್ದವರನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಬೇಕು. ಅರಾಜಕತಾವಾದಿಗಳಿಗೆ ಸಭ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಬೇಕು. ದುಡಿಯುವ ಜನರನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿರುವ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಕೆಡವಬೇಕು” ಇದು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ನಿರ್ದೇಶನವಾಗಿತ್ತು. ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಅವರ ಏಕೈಕ ರಾಜಕೀಯ ಗುರಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ವಿಮೋಚನೆ ಸಾಧಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರಾಚೆಗಿನ ಅವರ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಅಡಿಪಾಯ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ? ದೇಶ ಈಗ ಅದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಅವಶ್ಯಕ.

-ಸಿಚಿ

ತನ್ನ ಮರಣದಂಡನೆಗೆ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ, 1931ರ ಫೆಬ್ರವರಿ 2ರಂದು ಜೈಲಿನಿಂದ ಪ್ರಕಟವಾದ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ, “ನಮಗೆ ಸಮಾಜವಾದಿ ಕ್ರಾಂತಿ ಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ರಾಂತಿ ಬರಬೇಕು. ರಾಜಕೀಯ ಕ್ರಾಂತಿ ಎಂದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಡಳಿತಗಾರರಿಂದ ಭಾರತೀಯರ ಕೈಗೆ ಅಧಿಕಾರ ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ವಿಶಾಲವಾದ ಜನಪ್ರಿಯ ಬೆಂಬಲ ಹೊಂದಿರುವ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಪಕ್ಷದ ಕೈಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಬರಬೇಕು. ಅದರ ನಂತರ, ನಾವು ಸಮಾಜವಾದಿ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಇಡೀ ಸಮಾಜದ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು.” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರದ ಭಾರತದ ನಿರ್ಮಾಣದ ಕುರಿತು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವು.

ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಈ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಅವರ ಆಳವಾದ ಆಲೋಚನೆಗಳ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಕೇವಲ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಡಳಿತಗಾರರನ್ನು ಎದುರಿಸಿದ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಎಂದಷ್ಟೇ ನೋಡುವುದು ಅಪೂರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವರ ಈ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇವೆ.

ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರಂತಹ ಚಿಂತಕ ಮತ್ತು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುವುದಿರಲಿ, ಇತಿಹಾಸದ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಆಳವಾದ ಅವಲೋಕನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೂಲಭೂತ ರಚನೆ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಆತನ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರೆ, ನಾವು ಸತ್ಯಗಳಿಂದ ಬಹಳ ದೂರ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ಭಾಗಶಃ ಸತ್ಯಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ ಹೊರತು, ಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾಗದು. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಇದೇ ಆಯಿತು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರ ಮೇಲೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಸಗಿದ್ದ ಲೆಕ್ಚರ್​​ ಬಂಧನ

ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಡಳಿತಗಾರರು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ತಪ್ಪಾದ ಅಧಿಕೃತ ದಾಖಲೆಗಳಾಗಿರಬಹುದು, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರದ ಆಳುವ ವರ್ಗಗಳು, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ವಿಚಾರಗಳ ಹರಡುವಿಕೆಯನ್ನು ತಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶಗಳಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಬಲಪಂಥೀಯ ಶಕ್ತಿಗಳ ಕುತಂತ್ರವಾಗಿರಬಹುದು. ಕಾರಣಗಳು ಏನೇ ಇರಲಿ, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ನಾವು ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇವೆ.

ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಅವರನ್ನು ಒಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ದೇಶಭಕ್ತ, ಹೋರಾಟಗಾರ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗಿ ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಅವರ ಏಕೈಕ ರಾಜಕೀಯ ಗುರಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಿಂದ ವಿಮೋಚನೆ ಸಾಧಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರಾಚೆಗಿನ ಅವರ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಅಡಿಪಾಯ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ? ದೇಶ ಈಗ ಅದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ.

ನಮಗೆ ಬೌದ್ಧಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್

ಇಂದು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ದೂಷಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸುಳ್ಳುಗಳು ಕಾಡ್ಗಿಚ್ಚಿನಂತೆ ಹರಡುತ್ತಿವೆ. ಮನುಷ್ಯರು ಮನುಷ್ಯರಾಗಿಯೇ ಮುಂದುವರಿಯಬಹುದಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿವೆ. ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಂಚನೆ ಮತ್ತು ದ್ವೇಷವನ್ನು ತುಂಬಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ದೇಶವನ್ನು ಬಹು ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಬೇಕಾದ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಬೇಕಾದ ಆಡಳಿತಗಾರರು ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರಗಳೇ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ಹಿಂಜರಿಕೆಗೆ ದೂಡುತ್ತಿವೆ. ಇಂದು ನಾಗರಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಮಯ. ಧರ್ಮವು ರಾಜ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗದಂತೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿರುವ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ರಾಜಕೀಯ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳು ಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವ ದಿನಗಳಿವು.

ನಂಬಿಕೆ ದ್ವೇಷವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯವನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವು ಹಿಂದೆಂದೂ ಕಂಡಿರದಷ್ಟು ಅಪಾಯದಲ್ಲಿದೆ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸಾಮರಸ್ಯ ಹಾಳಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಭಯವು ಸರ್ವೋಚ್ಚವಾಗಿದೆ. ಜನರಲ್ಲಿ ಅಭದ್ರತೆಯ ಭಾವನೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಸುಳ್ಳಿನ ಅಡಿಪಾಯದ ಮೇಲೆ ಸುಳ್ಳು ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಮಧ್ಯಮ-ಧಾರ್ಮಿಕ ರಾಜಕೀಯವು ಸಮಾಜವನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಬೇಕಾದ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜ ಮೌನವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಿದೆ.

ಈ ಇಡೀ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ನಾವು ಹೇಗೆ ನೋಡಬೇಕು? ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುವುದು? ಜಾತ್ಯತೀತ, ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಗಳ ಪಾತ್ರ ಏನಾಗಿರಬೇಕು? ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಬಲ್ಲ ಬೌದ್ಧಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ನಮಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಮತ್ತು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಎರಡೂ ಆಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಇಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ.

“ಜಗತ್ತಿನ ಮಾನವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ, ಯಾರೂ ಯಾರಿಗೂ ಅಪರಿಚಿತರಲ್ಲ”

“ಧಾರ್ಮಿಕ ಮೌಡ್ಯತೆಗಳು, ಮತಾಂಧತೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಅಡೆತಡೆಗಳಾಗಿವೆ. ಅವು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ. ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿ ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕು. ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡುಬರುವ ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳು, ಮೂಲಭೂತವಾದ ಮತ್ತು ಸಂಕುಚಿತ ಮನೋಭಾವದಿಂದಾಗಿ ಜನರು ಶೋಷಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. ಧರ್ಮವು ಶೋಷಕರ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಸಾಧನ ಎಂದು ಅವರು ಅಂದೇ ಅರಿತಿದ್ದರು.

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ, 1924ರಲ್ಲಿ, 17ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು “ವಿಶ್ವಮಾನವ ಭ್ರಾತೃತ್ವ”  (Universal brotherhood) ಎಂಬ ಅದ್ಭುತವಾದ ಕೃತಿಯನ್ನು ಬರೆದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವರು, “ಜಗತ್ತಿನ ಮಾನವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ, ಯಾರೂ ಯಾರಿಗೂ ಅಪರಿಚಿತರಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. “ಕಪ್ಪು-ಬಿಳುಪು, ನಾಗರಿಕರು-ಅನಾಗರಿಕರು, ಆಳುವವರು-ಪ್ರಜೆಗಳು, ಶ್ರೀಮಂತ-ಬಡವ, ಮೇಲ್ಜಾತಿಗಳು-ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರು ಎನ್ನುವ ವರ್ಗಗಳು ಇರುವ ಕಾಲದವರೆಗೆ ವಿಶ್ವಮಾನವ ಭ್ರಾತೃತ್ವ ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ?” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಇವು ವಿಶ್ವಮಾನವ ಸಹೋದರತ್ವಕ್ಕೆ ಅಡೆತಡೆಗಳು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಇಷ್ಟೊಂದು ಚಿಂತನಶೀಲರಾಗಿ ಇರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಬಹುದೇ? ಆದರೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್‌ಗೆ ಅಂತಹ ಆಲೋಚನೆಗಳಿದ್ದವು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವುಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲು ಜೀವನವನ್ನೇ ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟರು. ಮನುಷ್ಯನ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಭಾವ ಪ್ರೀತಿ. ಸಹಜೀವನ ಸೌಂದರ್ಯ. ಇಷ್ಟಲ್ಲದೆ ಜಾತಿಯೂ, ಧರ್ಮವೂ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಬಯಸಿದ್ದರು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. ಜನಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿರುವ ಜಾತ್ಯತೀತ ಮೌಲ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಚಲವಾದ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದರು.

“ನೌಜವಾನ್ ಭಾರತ್ ಸಭಾ” ಸ್ಥಾಪನೆ

1926ರಲ್ಲಿ “ನೌಜವಾನ್ ಭಾರತ್ ಸಭಾ” ವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ತಮ್ಮ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ನಿರ್ಮಾಣ ರೂಪ ನೀಡಿದರು. ಪ್ರಜೆಗಳಿಗಾಗಿ, ಪ್ರಜೆಗಳಿಂದ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಸಭಾದ ಗುರಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. ಈ ಗುರಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವಲ್ಲಿ ಧರ್ಮವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಸಭಾದ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಯೊಂದಿಗೆ ಜಾತ್ಯತೀತ, ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರವೇ ನಾವು ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಧರ್ಮವನ್ನು ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಜನರನ್ನು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಿಂದ ಇಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದರು. ಭಾರತದ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಬಯಸುವ ಯಾರಾದರೂ ಇದನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದರು. ಭಾರತವು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡ ಸಹಬಾಳ್ವೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎಂದು ಅವರು ಘೋಷಿಸಿದರು. ನಿಜ ಅಲ್ಲವೇ..!

`ಭಾರತ ನನ್ನ ಮಾತೃಭೂಮಿ.’ ಎಲ್ಲಾ ಭಾರತೀಯರು ನನ್ನ ಸಹೋದರರು. ನನ್ನ ದೇಶದ ಶ್ರೀಮಂತ ಮತ್ತು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಪರಂಪರೆಯು ನನಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಮೂಲವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ದೇಶವು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಈ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವುದು ಕಾಲವು ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿರುವ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಈ ಸವಾಲನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ನಮಗೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಬೇಕು. ಅವರ ಒಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಬೇಕು.

ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಅವರ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಓದಬೇಕು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜೈಲು ನೋಟ್‌ಬುಕ್ ನಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಅವರು ಸಾಧಿಸಿದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಪರಿಪಕ್ವತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಇದು ತುಂಬಾ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಇತರ ರಾಜಕೀಯ ಕೈದಿಗಳಂತೆ, ಅವರು ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಗಾಯಗೊಂಡ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರಗೊಳಿಸಲು ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರು. ಅನೇಕ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಬರಹಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರು.

ನಂತರ ಭಾರತದ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ವಾದದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರು. ಈ ಬಂಜರು ಭೂಮಿಗೆ ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬಲು ಅಗತ್ಯವಾದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಅವರು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು. “ಶೋಷಣೆ, ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಸಮಾನತೆ ಮುಕ್ತ ಸಮಾಜ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಜನರನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಬೇಕು. ಈ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತಲು, ನಾವು ಪ್ರಸ್ತುತ ಎಲ್ಲಾ ಕಳೆಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕು. ನಾವು ಮುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಬೇರುಸಹಿತ ಕಿತ್ತು ಸುಡಬೇಕು. ನಾವು ಬಂಡೆಗಳನ್ನು ಜಲ್ಲಿಕಲ್ಲುಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯಬೇಕು. ಬಿದ್ದವರನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಬೇಕು. ಅರಾಜಕತಾವಾದಿಗಳಿಗೆ ನಾವು ಸಭ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಬೇಕು. ನಾವು ದುಡಿಯುವ ಜನರನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿರುವ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಕೆಡವಬೇಕು” ಎಂದು ಅವರು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರು.

ಜಾತಿವಾದ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಬಲೆಗಳಿಗೆ ಬೀಳದಂತೆ ಹೇಳಬೇಕು

ಈ ಗುರಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅವರು ವಿವರಿಸಿದರು. “ಜನರು ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಜಗಳವಾಡಬಾರದು, ಬದಲಾಗಿ ತಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಗ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಕಾರ್ಮಿಕರು ಮತ್ತು ರೈತರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಶತ್ರು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕು. ಅವರು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಜಾತಿವಾದ ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಬಲೆಗಳಿಗೆ ಬೀಳದಂತೆ ಅವರಿಗೆ ವಿವರಿಸಬೇಕು. ಅವರು ಯಾವುದೇ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ ಅಥವಾ ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರಾಗಿದ್ದರೂ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಎಂದು ಜನರಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕು. ಆ ಹಕ್ಕುಗಳು ಅವರ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕಲ್ಯಾಣವು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ತಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಬೇಕು” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.

ಕ್ರಾಂತಿಯೆಂದರೆ ಬಾಂಬು, ಬಂದೂಕುಗಳ ಹೋರಾಟವಲ್ಲ

ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ಪ್ರಭುತ್ವಗಳ್ಯಾವುವೂ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಜಾಗೃತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಇಚ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮೇಲಾಗಿ ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾದರೆ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಮೂಲಕ ನಾವು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. ಕ್ರಾಂತಿಯೆಂದರೆ ಬಾಂಬು, ಬಂದೂಕುಗಳ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಹಿಂಸೆ, ರಕ್ತಪಾತಕ್ಕೆ ಜಾಗವಿಲ್ಲ. ಅನ್ಯಾಯ, ಅಸಮಾನತೆ, ಶೋಷಣೆಯ ತಳಹದಿಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಮೂಲಾಗ್ರ ಬದಲಾವಣೆಯೇ ಕ್ರಾಂತಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಅವು ಕೂಡಾ ಗುರಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಸಾಧನಗಳಾಬಹದು. ಅಷ್ಟೇ ವಿನಃ ಅದೇ ಕ್ರಾಂತಿ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗದು. ಕ್ರಾಂತಿಯೆಂದರೆ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ ಉತ್ತಮ ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಹೋರಾಟವಾಗಿದೆ. ಹಳೆಯದರಿಂದ ಹೊಸದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ.

ಮಾನವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಪ್ರತಿಗಾಮಿ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ತುಳಿದು ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸುವುದೇ ಕ್ರಾಂತಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. “ಈಗ ಈ ಪ್ರತಿಗಾಮಿ ಶಕ್ತಿಗಳಿಂದಾಗಿ ದೇಶವು ಶೋಚನೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಒಬ್ಬ ಧಾರ್ಮಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಧರ್ಮದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಶತ್ರು ಎಂಬಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. ಎದುರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ಆಗಿದ್ದರೆ ಸಾಕು, ಆತನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಎದುರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಿಂದೂ ಆದರೆ ಸಾಕು, ಆತನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಮುಸ್ಲಿಮರಿಗೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ ಸಿಖ್ಖರಿಗೂ ಸಹ. ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು ಜನರನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಅವರನ್ನು ಒಂದಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಇದನ್ನು ತಡೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಜಯಿಸುವುದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಗಳ ಕರ್ತವ್ಯ” ಎಂದು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅಂದು ಲಾಹೋರ್‌ನಲ್ಲಿ ಭುಗಿಲೆದ್ದ ಕೋಮು ಗಲಭೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರು ಬರೆದ “ಧಾರ್ಮಿಕ ಗಲಭೆಗಳು – ಅವುಗಳ ಪರಿಹಾರಗಳು” ಎಂಬ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ ಅದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ

ಸರಿಯಾಗಿ ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಅದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇಂದಿಗೂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಮೇಲಾಗಿ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತಾಂಧತೆ ಅಧಿಕಾರದೊಳಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತಿದೆ. ದೇಶಾದ್ಯಂತ ವಿಭಜನೆ, ದ್ವೇಷದ ರಾಜಕೀಯ ಜನರನ್ನು ವಿಭಜಿಸುತ್ತಿದೆ. ಶಾಂತಿ, ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಮನುವಾದವು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮಧ್ಯಯುಗಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳ್ಳುಗಳು ಕಾಣಿಸಿದರೆ ಎತ್ತೆಸೆಯುವ, ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳು ಎದುರಾದಾಗ ಅವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ನಡೆಯುವ ಮನುಷ್ಯ ಈಗ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನ ಜೀವಿಯಂತೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮನುಷ್ಯ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿ ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಸಮಾಜದ ಪರಿಸರವೇ ಇಲ್ಲದಂತಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಈ ಪರಿಸರವನ್ನು ಆವರಿಸಿರುವ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಭೇದಿಸುವ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೊತ್ತವನು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಈಗ ನಮಗೆ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಬೇಕು. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ನಿವಾರಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಅರಿವನ್ನು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ನಮಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕು. ದ್ವೇಷ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹರಡುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ… ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹರಡಬೇಕು. ರಕ್ತಸಿಕ್ತವಾದ ಹೃದಯಗಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುಲಾಮು ಹಚ್ಚಬೇಕು. ನೈತಿಕತೆಗೆ ಮೂಲ ಮಾನವೀಯತೆ ಆಗಬೇಕೇ ವಿನಃ ಧರ್ಮ ಆಗಬಾರದು ಎಂಬುದನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಬೇಕು. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಇದಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮತ್ತು ಹೋರಾಡಲು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ವಿಧ್ವಂಸವಾದ ಜೀವನಗಳನ್ನು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಕ್ರಿಯೆಯತ್ತ ಹೇಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬೇಕೆಂದು ಅವರು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಕಾಲದ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಳೆಯುವ ಕೆಂಪು ಸಿಂಧೂರವಾಗಿದ್ದಾರೆ.

(ಮಾರ್ಚ್ 23 ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ 94 ನೇ ಹುತಾತ್ಮ ದಿನ)

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: ರಾಜ್ಯ ಬಜೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇನು? – ಬಿ.ಶ್ರೀಪಾದ್ ಭಟ್ Janashakthi Media