ಆಕಾಶದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ರೆಕ್ಕೆಯನ್ನೇ ಬಡಿಯದೆ ಹಾರಾಡುವ ಹದ್ದುಗಳು ಕಂಡಿತೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಪ್ರಾಣಿ ಸತ್ತಿರಬೇಕೆಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು. ನೂರಿನ್ನೂರು ಮೀಟರ್ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹಾರುವ ಹದ್ದುಗಳು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಓಡಾಡುವ ಪುಟ್ಟ ಇಲಿಯನ್ನೋ ಮೊಲವನ್ನೋ ಗುರುತಿಸುವುದು ಹೇಗೆ? ಅದಕ್ಕೊಂದು ವಿಶೇಷ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಇದೆ. ಅದರ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಮ್ಮದರಂತಲ್ಲ. ದೂರದ ಯಾವುದೇ ಆಯ್ದ ಭಾಗವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವು ನೂರು ಪಟ್ಟು ಝೂಮ್ ಮಾಡಿ ನೋಡಬಲ್ಲವು. ವಿಸ್ಮಯ
-ಡಾ. ಎನ್. ಬಿ. ಶ್ರೀಧರ
ವೃತ್ತಾಂತ
ಹದ್ದುಗಳು, ಬೇಟೆಯ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಗುಂಪಿನಂತೆ, ಆಕ್ಸಿಪಿಟ್ರಿಡೆ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದು ಮತ್ತು ಲಕ್ಷಾಂತರ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಇವೆ ಮತು ಸುದೀರ್ಘ ವಿಕಸನದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಹದ್ದುಗಳು ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯುತವಾದ ಮೈಕಟ್ಟು, ದೊಡ್ಡ ಕೊಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಉಗುರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಅವು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧದ ಸಂಕೇತಗಳಾಗಿದ್ದು ಬ್ಯಾಬಿಲೋನಿಯನ್, ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ರೋಮನ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಚಿತ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹದ್ದುಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 60 ಪ್ರಬೇಧಗಳಿದ್ದು ಇವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ 6.5- 7.00 ಲಕ್ಷವಿರಬಹುದು.
ಹದ್ದು ಮತ್ತು ರಣ ಹದ್ದು : ಏನು ವ್ಯತ್ಯಾಸ?
ಹದ್ದು, ರಣಹದ್ದು, ಗಿಡುಗ ಅಥವಾ ಗರುಡ ಇವೆಲ್ಲಾ ನೋಡಲು ಒಂದೇ ತರ ಕಾಣಿಸಿದರೂ ಸಹ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನತೆ ಇದೆ. ಹದ್ದುಗಳ ತೂಕ ( 2.5-7 ಕಿಲೊ) ರಣಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ (1-6 ಕಿಲೊ) ಜಾಸ್ತಿ. ಹದ್ದು ಮತ್ತು ರಣಹದ್ದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೇರೆ ವರ್ಗ. ಹದ್ದುಗಳು ಸ್ವತ: ಮೀನು, ಹಕ್ಕಿ ಮತ್ತು ಮೊಲದಂತ ಸಣ್ಣ ಸ್ತನಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡಿ ಭಕ್ಷಿಸಿದರೆ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಶವಭಕ್ಷಕಗಳು. ಹದ್ದುಗಳು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬದುಕಿದರೂ ಸಹ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜೀವಿಗಳಾದರೆ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವಿಗಳು. ಹದ್ದುಗಳು ರಣಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಗಳು. ಹದ್ದುಗಳು ಜಾಸ್ತಿ ರಕ್ಕೆ ಪುಕ್ಕ ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಬೋಳು ಕುತ್ತಿಗೆಯವು. ಹದ್ದುಗಳು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಹಾರುವ ಜೀವಿಗಳಾದರೆ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಸಮೂಹದಲ್ಲಿಯೇ ಹಾರುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಭಾರತದ ಹುಲಿ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಪಿತಾಮಹ ವಾಲ್ಮಿಕ್ ಥಾಪರ್ ನಿಧನ
ಹದ್ದುಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಿಧಗಳಿದ್ದು ಬೋಳು ಹದ್ದು (ಹ್ಯಾಲಿಯಾಯೆಟಸ್ ಲ್ಯುಕೋಸೆಫಾಲಸ್), ಬಂಗಾರದ ಹದ್ದು (ಅಕ್ವಿಲಾ ಕ್ರಿಸೇಟೋಸ್), ಫಿಲಿಪೈನ್ ಹದ್ದು (ಪಿಥೆಕೋಫಾಗ ಜೆಫೆರಿ) ಮತ್ತು ಹಾರ್ಪಿ ಹದ್ದು ( ಹಾರ್ಪಿಯಾ ಹಾರ್ಪಿಜಾ) ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಧಗಳಿವೆ. ರಣಹದ್ದುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಗ್ರಿಫನ್ ರಣಹದ್ದು (ಜಿಪ್ಸ್ ಫುಲ್ವಸ್) ಮತ್ತು ಬಿಳಿ ರಣಹದ್ದು (ಜಿಪ್ಸ್ ಬೆಂಗಾಲೆನ್ಸಿಸ್) ಇತ್ಯಾದಿ. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಎರಡೂ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕುಸಿದು ಅವು ವಿನಾಶದೆಡೆಗೆ ತೆರಳಿವೆ.
ಎಲ್ಲಿವೆ?
ಹದ್ದುಗಳ ಆಯಸ್ಸು ಸರಾಸರಿ 20-30 ವರ್ಷ. ಇವು ಭಾರತವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗದಲ್ಲಿವೆ. ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಬೋಳು ಮತ್ತು ಗೋಲ್ಡನ್ ಹದ್ದುಗಳು, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಹಾರ್ಪಿ ಹದ್ದುಗಳು, ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಬಾಲ ಮತ್ತು ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಹದ್ದುಗಳು, ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಷಲ್ ಮತ್ತು ಮೀನು ಹದ್ದುಗಳು, ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಸ್ಟೆಲ್ಲರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಫಿಲಿಪೈನ್ ಹದ್ದುಗಳು, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ಬೆಣೆ-ಬಾಲದ ಹದ್ದುಗಳು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ಟೆಪ್ಪೆ ಹದ್ದುಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಇವೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ 8 ಕ್ಕಿಂತ ಅಧಿಕ ವಿಧದ ಹದ್ದುಗಳು ಇರುತ್ತಿದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ಚುಕ್ಕೆ ಹದ್ದುಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಜೌಗು ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮರುಭೂಮಿಯವರೆಗೂ ಸಹ ಇವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಜೈವಿಕ ಸರಪಳಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇವು ಇರುತ್ತಿದ್ದು ಜೀವಸರಪಳಿಯ ಯಾವುದೇ ಕೊಂಡಿ ಕಳಚಿದರೂ ಸಹ ಇವು ಆಹಾರದ ಲಭ್ಯತೆ ವಿನಾಶದ ಅಂಚಿಗೆ ತಳ್ಳಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಸದ್ಯ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ
ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವೆಂಬಂತೆ ಹದ್ದುಗಳು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನಿಗಿಂತ ಬದ್ಧತೆ ಹೊಂದಿದ ಏಕಪತ್ನಿ ಏಕಪತಿ ವೃತಸ್ಥ ಪಕ್ಷಿಗಳು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಮತ್ತು ಜೀವಮಾನವಿಡೀ ತಮ್ಮ ಒಂದೇ ಸಂಗಾತಿಯೊಡನೆ ಅವು ಜೀವಿಸುತ್ತವೆ. ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಸತ್ತು ವಿಧುರ ಅಥವಾ ವಿಧವೆಯಾದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅವು ಮತ್ತೊಂದು ವಿಧುರ ಅಥವಾ ವಿಧವೆ ಹದ್ದುಗಳ ಜೊತೆ ಗೆಳೆತನ ಬೆಳೆಸುತ್ತವೆ. ಮಿಲನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅವು ಒಂದರ ಉಗುರುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೊಂದರ ಜೊತೆ ತಳುಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಗಿರಕಿ ಹಾಕುತ್ತಾ ಗಾಡಿ ಚಕ್ರ ಸುತ್ತುವಂತೆ ಸುತ್ತುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು “ಆಕಾಶ ನರ್ತನ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅವು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಗೂಡುಕಟ್ಟಲು ಸೂಕ್ತವಾದ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಅವು ನೀರಿನ ಆಕರದ ಸಮೀಪ್‌ದ ಮರದ ಮೇಲೆ 60-150 ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ 10 ಅಡಿ ವ್ಯಾಸದ ವಿವಿಧ ಕಡ್ಡಿಗಳಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಭಾರದ ಐರೀಸ್ ಎಂಬ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಅದೇ ಗೂಡನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಯೇ ತತ್ತಿ ಇಡುತ್ತವೆ. ಹೆಣ್ಣು ಹದ್ದು ಒಮ್ಮೆ ಸರಾಸರಿ 2-3 ತತ್ತಿಗಳನ್ನು ಇಡುತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಹದ್ದು ತತ್ತಿಗಳನ್ನು 30-35 ದಿನ ಕಾವು ಕೊಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗಂಡು ಹದ್ದು ಅದಕ್ಕೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ತತ್ತಿಯೊಡೆದು ಹುಟ್ಟಿದ ಮರಿಗಳು ಅಸಹಾಯಕವಾಗಿ ಕುರುಡಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಪಾಲಕ ಹದ್ದುಗಳು 8-14 ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಮರಿಗಳಿಗೆ ತಾವೇ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಆಹಾರ ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮರಿಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಬಗೆ, ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆ ವಿಧಾನ, ಆಹಾರ ಹುಡುಕುವ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಗಡಿ ವಿಸ್ತರಣೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಂದೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿ ಹದ್ದುಗಳು ಕಠಿಣ ತರಬೇತಿ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಮರಿಗಳು ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬರುವುದು 4-5 ವರ್ಷ ಅವಧಿಗೆ. ವಯಸ್ಕ ಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಜಾಗವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆಂದರೆ ಅವು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಗಡಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಸೂಕ್ತ ಸಂಗಾತಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾ, ದೊರಕಿದ್ ನಂತರ ಗೆಳೆತನ ಬೆಳೆಸಿ ಪೂರ್ಣ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಲೈಂಗಿಕೆ ಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಸುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಈ ಕಾಲದ “ಡೇಟಿಂಗ್” ಎನ್ನಬಹುದೇನೋ?. ವಿಸ್ಮಯ
ಅವುಗಳು ಕುಟುಂಬ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಸಹ ಅನುಸರಿಸುತ್ತವೆ. ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ತೀವ್ರವಾದ ಛಳಿಯಿದ್ದಾಗ, ತೀವ್ರವಾದ ಬಿಸಿಲಿದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ಬರಗಾಲದ ಸೂಚನೆಯಿದ್ದರೆ ಅವು ತತ್ತಿಯನ್ನು ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಅವು ಈ ಸಮಯವನ್ನು ಅವುಗಳ ಗೂಡನ್ನು ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲು, ಮಿಣುಕು ಹುಳಗಳು, ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಕೀಟಗಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾ ಆನಂದಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಮನುಷ್ಯನ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು, ಕೀಟನಾಶಕಗಳ ಉಪಯೋಗ, ಭಾರಿ ಶಬ್ಧಗಳು, ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಅವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಇಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಹದ್ದುಗಳ ಕುರಿತು ಕೆಲವೊಂದು ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಸಂಗತಿಗಳು
*ಹದ್ದುಗಳು ಸುಮಾರು 11,000 ಅಡಿಯವರೆಗೂ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಾ ಆಹಾರವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟು ದೂರದಿಂದಲೂ ಸಹ ಅವು ಚಲಿಸುವ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಾಣಿಗಳಾದ ಇಲಿ, ಮೊಲ, ಹೆಗ್ಗಣಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಕರಾರುವಾಕ್ಕಾಗಿ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳ ಈ ವರ್ತನೆಯಿಂದ “ಹದ್ದಿನ ಕಣ್ಣು” ಎಂಬ ಅನ್ವರ್ಥಕ ಶಬ್ಧ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರಬಹುದು. ವಿಸ್ಮಯ
*ಇವುಗಳ ದೃಷ್ಟಿ ಎಷ್ಟು ಕರಾರುವಾಕ್ಕು ಎಂದರೆ 10500 ಅಡಿ ಅಥವಾ 3.21 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಿಂದ ಇಲಿಯಂತ ಅತಿ ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಾಣಿಯ ಚಲನೆಯನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿ ನೇರವಾಗಿ ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ಚೂಪಾದ ಉಗುರುಗಳ ಮೂಲಕ ಹೊತ್ತೊಯ್ದು ಮರದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಮೆಲ್ಲುತ್ತವೆ. ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಇವು 340 ಡಿಗ್ರೀ ವ್ಯಾಸದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
*ಅವುಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಿಯ ಆಹಾರವಾದ ಮೀನನ್ನು ಅವು ಮನುಷ್ಯನಿಗಿಂತ 10 ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತೀಕ್ಷ÷್ಣವಾದ ಉಗುರುಗಳ ನಡುವೆ ಹಿಡಿದು ಮೈಲುಗಟ್ಟಲೆ ಸಾಗಿ ಆರಾಮವಾಗಿ ಸವಿಯುತ್ತವೆ. ಆಕಾಶದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಇತರ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಜೊತೆ ಕಾದಾಡಿ ಅವುಗಳು ಬೇತೆಯಾಡಿದ ಆಹಾರವು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೀಳುವುದರೊಳಗೆ ಹಿಡಿದು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
*ಹದ್ದುಗಳು ದೊಡ್ಡದಾದ, ಶಕ್ತಿಯುತವಾದ ರೆಕ್ಕೆ ಸ್ನಾಯುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶಾಲವಾದ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅವುಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹಾರಲು ಶಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಅವು ಬೇಟೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಗಂಟೆಗೆ 160 ಕಿಮಿ ವೇಗದಿಂದ ಬಂದು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಅಷ್ಟೇ ವೇಗದಿಂದ ಬೇಟೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಲೀಸಾಗಿ ಮೇಲೇರುತ್ತವೆ.
ಹದ್ದುಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಮಿಥ್ಯಗಳು
* ಹದ್ದುಗಳು ವಯಸ್ಸಾದ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಹಳೆಯ ಕೊಕ್ಕು ಮತ್ತು ಉಗುರು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಹೊಸದನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ 2007 ರಲ್ಲಿ ಹರಡಿದ ಈ ಮಿಥ್ಯೆ ಯಾವ ಪರಿ ಹಬ್ಬಿದೆ ಎಂದರೆ ಅನೇಕರು ಇದನ್ನು ಈಗಲೂ ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣದಲ್ಲಿ ಈ ಸುಳ್ಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹಬ್ಬಿದೆ. ಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಸುಮಾರು 30 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾದ ಮೇಲೆ ಅವುಗಳ ಕೊಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪರ್ವತದ ಮೇಲಿನ ಬಂಡೆಗಳಿಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ 5 ತಿಂಗಳಗಳ ಕಾಲ ಕುಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಕೊಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಬೀಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ನಂತರ ಅವುಗಳ ಉಗುರನ್ನು ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಕಿತ್ತು ಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ವಿಸ್ಮಯ
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: ಫ್ಯಾಸಿಸಂ ಹುಟ್ಟು ಹೇಗಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ವಿರೋಧಿಸಿದ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಗಳು ಯಾವುವು? Janashakthi
ಅವುಗಳ ಎಲ್ಲಾ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇದೊಂದು ಭಯಂಕರ ನೋವಿನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಹದ್ದುಗಳು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಬಹುದು. ನಂತರ ಅವುಗಳಿಗೆ ಹೊಸ ಕೊಕ್ಕು, ಉಗುರು, ರೆಕ್ಕೆ ಮೂಡಿ ಅವು ಪುನ: ಯೌವನ ಪಡೆದು ಉಳಿದ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ದಂತ ಕಥೆ ಹಬ್ಬಿದ್ದು ಇದು ಶುದ್ಧ ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದಾಖಲೆ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವುಗಳ ರೆಕ್ಕೆಪುಕ್ಕಗಳು ಉದುರಿ ತಾನೇ ಮೂಡುವುದು ಸಹಜ ಕ್ರಿಯೆ. ವಿಸ್ಮಯ
*ಹದ್ದುಗಳು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುತ್ತವೆ
ಹದ್ದುಗಳು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಅಥವಾ ಕುರಿ ಮರಿಗಳಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಕಥೆಗಳಿವೆ. ಹದ್ದುಗಳು ಶಕ್ತಿಯುತ ಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅವು 4-5 ಕಿಲೊಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುವ ಸಾಮಾರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಅವು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಅಥವಾ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುವುದು ಕಟ್ಟು ಕಥೆ.
*ಹದ್ದುಗಳು ಅಸಾಧಾರಣ ಜೀವಿತಾವಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ
ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಹದ್ದುಗಳು ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿ 70-100 ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಬಲ್ಲವು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಜೀವಿತಾವಧಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 20 ರಿಂದ 30 ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಪಾಯವಿಲ್ಲದೇ ಇರುವ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿರುವ ಹದ್ದುಗಳು 50 ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಜೀವಿಸಿದ ಬಗ್ಗೆ ದಾಖಲೆ ಇದೆ. ವಿಸ್ಮಯ
*ಹದ್ದುಗಳು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ನೋಡಬಲ್ಲವು
ಹದ್ದುಗಳು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ನೇರಳಾತೀತ ಬೆಳಕನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಬಲ್ಲವು, ಆದರೆ ಇತರ ಯಾವುದೇ ಜೀವಿಗಳಂತೆ, ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಅವು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಅವುಗಳಿಗೆ ಇತರ ಪಶು ಪಕ್ಷಿಗಳಂತೆ ಹಾನಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ವಿಸ್ಮಯ
*ಹದ್ದಿನ ಕಣ್ಣೀರು ಯೌವನವನ್ನು ಮರು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ
ಕೆಲವು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಹದ್ದಿನ ಕಣ್ಣೀರು ಯೌವನವನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ. ಇದು ಯಾವುದೇ ವಾಸ್ತವಿಕ ಆಧಾರವಿಲ್ಲದೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವಿಚಾರ. ಎಲ್ಲಾ ಪಶು ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಇರುವಂತೆ ಹದ್ದುಗಳಿಗೂ ಸಹ ಕಣ್ಣೀರು ಗ್ರಂಥಿಗಳಿದ್ದು ಕಣ್ಣಿನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಅವಶ್ಯ. ವಿಸ್ಮಯ
ಹದ್ದುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಇಳಿಮುಖ: ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಪಶುನೋವು ನಿವಾರಕ ಕಾರಣ ಎಂಬ ತಪ್ಪು ನಂಬುಕೆ
ನಿಜ. ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಔಷಧಿಯನ್ನು ಪಶುಗಳಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಲಿಂಡ್ಸೇ ಓಕ್ಸ್ ಮತ್ತಿತರು 2004 ರ ಫೆಬ್ರವರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪತ್ರಿಕೆ ನೇರ‍್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಒಂದು ಲೇಖನ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತಿರುವ ಜಿಪ್ಸ್ ಬೆಂಗಾಲೆನ್ಸಿಸ್, ಜಿಪ್ಸ್ ಇಂಡಿಕಸ್ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ರಣಹದ್ದುಗಳಿಗೂ ಮತ್ತು ಪಶುಗಳ ಶವದಲ್ಲಿರುವ ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಅಂಶಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧವಿದೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಹೇಳಲಾಗಿತ್ತು. ವಿಸ್ಮಯ
ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಔಷಧಿ ಪಶುಗಳಿಗೆ ಈ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ನೀಡಿ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವು ಮೃತಪಟ್ಟಾಗ ಅವುಗಳ ಕಳೆಬರವನ್ನು ರಣಹದ್ದುಗಳು ತಿಂದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವು ಮೃತಪಟ್ಟು ಅವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯೇ ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಳವಳ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು. ರಣಹದ್ದುಗಳು ಸಾಯುವುದಕ್ಕೆ ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಕೇವಲ ಒಂದು ಕಾರಣ ಮಾತ್ರ. ಅವು ಸಾಯಲು ಮತ್ತು ನಿಶ್ಯೇಷವಾಗಲು ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಜ್ವಲಂತ ಕಾರಣಗಳಿವೆ.
ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದವುಗಳೆಂದರೆ ಆಹಾರ ವಿಷಬಾಧೆ ಅಥವಾ ಫುಡ್ ಪಾಯ್ಸನಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಹಲವಾರು ಕಾಯಿಲೆಗಳು. ಇದು ಈ ಔಷಧವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲು ನಡೆಸಿದ ಒಂದು ಕೃತ್ಯ ಹುನ್ನಾರ ಅಷ್ಟೇ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಹುರುಳಿಲ್ಲ. ಭಾರತದ ಜಾನುವಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಔಷಧಿಯನ್ನು ಪಶುಗಳಲ್ಲಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ? ಎಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಅದು ಅವುಗಳ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ? ಅದು ಶರೀರದಿಂದ ವಿಸರ್ಜನೆಗೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು ಸಾಯುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಎಷ್ಟು? ಅವುಗಳ ಶರೀರ ರಣಹದ್ದುಗಳ ಪಾಲಾದ ಘಟನೆಗಳೆಷ್ಟು? ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ರೈತರು ಪಶುಗಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಕೊಡಿಸುತ್ತಾರೆಯೇ? ಇದೆಲ್ಲಾ ಅಂಕಿ ಅಂಶ ಗಮನಿಸುವುದೇ ಔಷಧಿಯ ನಿಷೇಧ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎದ್ದಿದೆ.
ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅನೇಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಲೇಖನಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ ಡೈಕ್ಲೋಫೆನಾಕ್ ಔಷಧಿಯು ಹದ್ದುಗಳಲ್ಲಿ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಜಾಸ್ತಿ ವಿಷಕಾರಿಯಾದರೂ ಸಹ ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಸಹ ಹದ್ದುಗಳು ಹಸುಗಳ ದೇಹವನ್ನೇ ಆಹಾರವಾಗಿ ತಿನ್ನಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಗುವುದು ಕಡಿಮೆ. ಅವುಗಳ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಇತರ ಅನೇಕ ಜೀವಿಗಳೂ ಸಹ ಇರುತ್ತವೆ. ಈ ಔಷಧವೇ ಇರುವ ದನದ ಶರೀರ ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವುದು ಕಾಕತಾಳಿಯವಾಗಿಯೂ ಸಹ ಇರಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತವೆ ಮಾಹಿತಿಗಳು.
ರಣಹದ್ದುಗಳಂತೆ ಹದ್ದುಗಳು ಸಹ ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ, ತತ್ತಿ ಫಲಿತಗೊಳ್ಳದಿರುವುದು, ಕೋಟನಾಶಕ ಶೇಷ ಸೇವನೆ, ಗಣಿಗಾರಿಕೆ, ಪರಿಸರ ಮಾಲಿನ್ಯ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಅವಸಾನದ ಅಂಚಿಗೆ ತಲುಪಿದ್ದು ಅಮೇರಿಕಾವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಉಳಿವಿಗೆ ವಿವಿಧ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜೀವವೈವಿಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿಗೆ ಅದರದೇ ಆದ ಸ್ಥಾನವಿರುತ್ತಿದ್ದು ಇವುಗಳ ಉಳಿವಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಶ್ರಮಿಸಬೇಕಿದೆ.
(ಈ ಲೇಖನ ಸುಧಾ ವಾರಪತ್ರಿಕೆಯ ಎಪ್ರಿಲ್ 24, 2025ರ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಸುಧಾ ತಂಡಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು)
