“ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನವು ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಪಡೆದಿದೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಸಂವಿಧಾನ ಎಂದು ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ. ಯಾವುದೇ ದೇಶದ ಸಂವಿಧಾನ 19 ವರ್ಷಗಳ ಮೇಲೆ ಉಳಿದಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನ 75 ವರ್ಷ ದಾಟಿ 76ನೇ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದೆ. ಆದರೆ, ಅದು ಅಷ್ಟು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಬರಲಿಲ್ಲ” ಇದು ಜಸ್ಟಿಸ್ ವಿ. ಗೋಪಾಲಗೌಡ ಅವರ ಮಾತುಗಳು. ಜನವರಿ 26ರಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ‘ಭಾರತ ಉಳಿಸಿ ಸಮಿತಿ’ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ “ಗಣರಾಜ್ಯ ಭಾರತ @75- ಪ್ರಸಕ್ತ ಸವಾಲುಗಳು” ಎಂಬ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ವಿಚಾರಸಂಕಿರಣ ಉದ್ಘಾಟಿಸಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಅವರು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಜಸ್ಟೀಸ್ ಅವರ ಭಾ಼ಷಣದ ಹಲವು ಅಂಶಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ.
ಜಗತ್ತಿನ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಸಂವಿಧಾನ 19 ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂಥ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನ 75 ವರ್ಷ ಉಳಿದಿದೆ. ಭಾರತ ದೇಶ ಬಹಳ ಅಮೋಘವಾದ, ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ದೇಶ. ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಚೀನಾ ಬಿಟ್ಟರೆ ಎರಡನೇ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ದೇಶ ನಮ್ಮದು. ಆಡಳಿತ ನೀಡಬೇಕಾದ ಜನರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು, ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ವತಿಯಿಂದ ಚುನಾಯಿತರಾಗಿ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ರಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನ ಭಾರತೀಯ ಫೆಡರಲ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳುಳ್ಳ ಸಂವಿಧಾನ. ಅನುಚ್ಛೇದ 1(1) “ಇಂಡಿಯಾ, ಅಂದರೆ ಭಾರತವು ರಾಜ್ಯಗಳ ಒಕ್ಕೂಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ” ಎಂದು ನಮ್ಮ ಹೇಳುತ್ತದೆ. 2 ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಒಂದೊಂದು ರಾಜ್ಯ ಕೂಡ ಒಂದೊಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ ಸಮಾನ, ಆ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ಜನರನ್ನು ಆಳುವಂತಹ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಆದರೆ, ಇಂದು ಸಂವಿಧಾನದ ಆಡಳಿತ ಕುಗ್ಗಿ ಹೋಗಿದೆ.
‘ವಿ ದ ಪೀಪಲ್’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆಯೇ?
‘ವಿ ದ ಪೀಪಲ್’ (We the People) ಎನ್ನುತ್ತಾ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆಯೇ? ಇದರ ರಚನೆಯ ಮೂಲಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ಆ ರೀತಿ ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಸಂವಿಧಾನ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಸಂವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಿದೆ. ಡಾ. ಬಿ.ಆರ್.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಬಹಳ ಸಕ್ರಿಯವಾದ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರದು ಅಮೋಘವಾದದ್ದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಭಾವಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಜನರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಾಗಿ ಯಾರೂ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಜನರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲಿಲ್ಲ. ದೇಶದ ಉದ್ಯಮಿಗಳ, ಬಂಡವಾಳಗಾರರ, ಸಂಸ್ಥಾನಗಳ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಕಾನ್ಟಿಟ್ಯೂಸನ್ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಮೈಕ್ರೋ ಫೈನಾನ್ಸ್ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ ಬ್ರೇಕ್; ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆಗೆ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ಅನಮೋದನೆ
ಜನರು ಎಂದರೆ ಯಾರು? ರೈತರು, ಕೃಷಿ ಕೂಲಿಕಾರರು, ಕಾರ್ಮಿಕರು, ಯುವಕರು, ಭೂರಹಿತರು, ದ್ವನಿ ಇಲ್ಲದವರು, ಇವರು ಈ ದೇಶದ ಜನ. ಅವರ ದ್ವನಿ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ನಾವು ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಬಹಳ ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ನಿಜ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಸಂವಿಧಾನದ ಆಡಳಿತವನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಇಂದೂ ಕೂಡಾ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜೆಗಳ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರಜೆಗಳು ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಓದುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಸಂವಿಧಾನದ ತಾತ್ಪರ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ.
ಸಾಧನೆಗಳು ಜನರಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿದೆಯೇ?
ಹಾಗಾದರೆ, 75 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಾವು ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲವೇ? ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲವೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಾಗ, ನಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೇಳುವಂತಹ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಸಕಾರತ್ಮಕವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು, ಅಭಿವೃದ್ದಿಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ ರಂಗದಲ್ಲಿ ಶೇ. 18 ರಷ್ಟು ಸಾಕ್ಷರತೆ ಇದ್ದದ್ದು ಇಂದು 50 ಶೇ. ಆಗಿದೆ.
ಕೃಷಿ ರಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಕೈಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿದಿದ್ದೇವೆಯೆ ಎಂದರೆ, ಬಂಡವಾಶಾಹಿಗಳು ಮತ್ತು ಬಲಪಂಥಿಯ ಬುದ್ದಿಜೀವಿಗಳು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೈಗಾರಿಕಾ ಕ್ರಾಂತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ, ಕಂಪ್ಯೂಟೀಕರಣ ಹಾಗಿದೆ ಎಂದು ಜಂಬ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ವಿಭಾಗಗಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ, ಆ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ತುಲನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ‘ವಿ ದ ಪೀಪಲ್’ ಎಂಬಂತೆ ಅದು ಜನರಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿದೆಯೇ? ಪ್ರಸ್ಥಾವನೆಯಲ್ಲಿ ‘ವಿ ದ ಪೀಪಲ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ’ ಎಂದರೆ, ಈ ದೇಶದ ಜನ ಎಂದು ಹೇಳಿರುವುದು. ಆ ರೀತಿ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ. ಈ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಭಾರತದ ಗಣರಾಜ್ಯವನ್ನು ನೋಡಬೇಕಿದೆ. ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಸವಾಲುಗಳಿವೆ, ಸಂವಿಧಾನದ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ, ಆರ್ಥಿಕ ನ್ಯಾಯ, ರಾಜಕೀಯ ನ್ಯಾಯ ಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಯೋಚಿಸುವಂತಹ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಾವಿದ್ದೇವೆ.
ಸಮಾನತೆ, ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ
ಇಲ್ಲಿ ಸವಾಲುಗಳು ಸಾಕಷ್ಟಿವೆ. ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ನ್ಯಾಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ, ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘಕ್ಕೆ ನ್ಯಾಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಶೇಕಡಾ 50ರಷ್ಟಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ 14ನೇ ಮತ್ತು 15ನೇ ಅನುಚ್ಛೇದದಂತೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ, ಸಮಾನತೆ, ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ, ಸಮಾನ ರಕ್ಷಣೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಳುತ್ತಿರುವವರು ಮತ್ತು ಜನರೂ ಕೂಡಾ ಕಾರಣಕರ್ತರು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಅಸಹಿಷ್ಣುತತೆಯು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಸಮಾವೇಶಾತ್ಮಕ ಮನೋಭಾವಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ವಿಭಿನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳ ಸ್ವೀಕಾರದ ಕೊರತೆಯು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಭಜನೆ ಮತ್ತು ದೃವೀಕರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಇಂದು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.
ಆಶಯಗಳಿಗೆ ತದ್ವಿರುದ್ದವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ
ಸಂವಿದಾನದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಆಧಾರ ಸ್ಥಂಭಗಳಿವೆ. ಶಾಸಕಾಂಗ, ಕಾರ್ಯಾಂಗ, ನ್ಯಾಯಾಂಗ. ಈ ಮೂರು ಅಂಗಗಳು ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆಯೇ ಎಂಬುದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಮೂರು ಸಂವಿಧಾನದ ಅಂಗಗಳು ವಿಫಲವಾಗಿವೆ. ಇಂದು ಸಂವಿಧಾನದ ತತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಆಶಯಗಳಿಗೆ ತದ್ವಿರುದ್ದವಾಗಿ ಇವು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಸರ್ಕಾರ ರಚನೆ ಹೇಗಿರಬೇಕು, ಅದರ ಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್ ಹೇಗಿರಬೇಕು, ಅವರವರ ಅಧಿಕಾರಗಳೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನವು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಾಗಿ ನಮೂದು ಮಾಡಿರುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಅಂಗ ಮಾಧ್ಯಮ. ಮಾದ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ನಾಗರೀಕ ಕುರಿತ ಚರ್ಚೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗಗಳಿಗೆ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ ಇಲ್ಲ. ಸಾರ್ವಬೌಮತ್ವ ಎಂದರೆ ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳು. ಆದರೆ, ಪ್ರಜೆಗಳ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ಶಾಸಕಾಂಗಕ್ಕೆ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ ಇಲ್ಲ. ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ, ರಾಜ್ಯಪಾಲರು ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ನ್ಯಾಯಾಂಗ, ಶಾಸಕಾಂಗದ ಮೇಲಿನ ನಂಬಿಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ
ನ್ಯಾಯಾಂಗ, ಶಾಸಕಾಂಗದ ಮೇಲೆ ಜನರಿಗೆ ಹಿಂದೆ ಗಾಢವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು. ಈಗ ಇದು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದನ್ನು ಹಾಲಿ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಾದ ಓಖಾ ಅವರೇ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಪಕ್ಷಪಾತ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನಗಳು ಜನರಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅನುಮಾನ ಬೃಹತ್ತಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಧರ್ಮದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು. ಇದಕ್ಕೆ 141ನೇ ಕಾಲಂ ಬೈಂಡಿಗ್ ಇದೆ. ಆದರೂ ಮತದ ಆದಾರದ ಮೇಲೆ ಸಿಟಿಜನ್ ಸಿಫ್ ಆಕ್ಟ್ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಿದರು. ಇದರ ವಿರುದ್ದ ಬಹಳ ಹೋರಾಟ ನಡೆಯಿತು. ಜನರ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಮೇಲೆ ಅನುಮಾನ ಇದೆ. ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅಧಿಕಾರಿ, ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪೋಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ, ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ, ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ, ಸಚಿವರ ಮೇಲಿನ ನಂಬಿಕೆ ಹೋಗಿದೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕುಸಿತವಾಗಿದೆ. ಅಧಿಕಾರ ಕೇಂದ್ರಿತ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳ ಹೆಚ್ಚಳವಾಗಿದೆ.
ಭ್ರಷ್ಟತೆ, ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡುವಂತದು ಇವರ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಇಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದೆ
ಸಿಪಿಎಂ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಡಪಕ್ಷಗಳು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬೆಂಬಲ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಯುಪಿಎ ಸರ್ಕಾರದ ಅವಧಿ 2004ರಲ್ಲಿ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಕೃಷಿ ಕೂಲಿಕಾರರಿಗೆ 100 ದಿನಗಳ ಉದ್ಯೋಗ ಒದಗಿಸುವ ಗ್ರಾಮೀಣ ಉದ್ಯೋಗ ಖಾತ್ರಿ ಯೋಜನೆ ಬಂತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಸಹಸ್ರಾರು ಕೋಟಿ ಹಣ ದುರುಪಯೋಗ ನಡೆದಿದೆ. ಇದರ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಿ ಶಿಕ್ಷಿಸುವುದಾದರೆ, ಪಿಡಿಒ ಗಳನ್ನು, ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯ್ತಿ ಸದ್ಯಸರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಭ್ರಷ್ಟರನ್ನು ಜೈಲಿಗೆ ಅಟ್ಟಬಹುದಿತ್ತು. ಇದು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು. ಭ್ರಷ್ಟತೆ, ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡುವಂತದು ಇವರ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಇಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈ ಸವಾಲನ್ನು ಭೇದಿಸುವುದೇಗೆ ಎಂಬುದು ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ನಿರಾಶಕ್ತಿ, ನಿರ್ಲಕ್ಷತೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಪರಿಣಾಮಕತ್ವನ್ನು ಕುಂದಿಸುತ್ತದೆ.
ಆರ್ಥಿಕ ಅಸಮಾನತೆ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ ದುಬಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಲಭೂತ ಸೌಕರ್ಯಗಳ ಕೊರತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಖಾಸಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಅಣಬೆಗಳಂತೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ಮಾದ್ಯಮಗಳ ಸೆನ್ಸಾರ್, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ನಿಗ್ರಹ, ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಬೆದರಿಕೆಗಳು, ಎಡಪಂಥೀಯರ ಜೊತೆ ಸಂಬಂಧ ಆರೋಪದಡಿ ಬಂಧನ, ಹೀಗೆ ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಿವೆ.
ಆಳುತ್ತಿರುವವರು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಜನರ ಬಳಿ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬೇಕಿದೆ
ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳಿವೆ. ಬಹತೇಕ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ವಿಭಜನೆಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸಿಪಿಎಂ ನಲ್ಲಿ ಜನರ ಪರವಾಗಿ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಆಡಳಿತದ ರಿಮೋಟ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಮಾಡುವವರು ಯಾರು ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಿಪಿಎಂ ವಿಶ್ಲೇ಼ಷಣೆ ಬಹಳ ಸರಿಯಾಗಿದೆ.
ಆದರೆ, ಇದನ್ನು ಜನರ ಬಳಿ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮತಗಳು ಬರಲಿಲ್ಲ. ನೀವು ಯಾರ ಪರವಾಗಿ ಹೋರಾಟ ಮಾಡುತ್ತೀರೋ ಅವರೆಲ್ಲ ಬಲಪಂಥೀಯರನ್ನು ಆರಿಸಿ ತರುತ್ತಾರೆ. ಬರೀ ಆರ್ಥಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸಂಘಟನೆ ಮಾಡಿದರಷ್ಟೇ ಸಾಲದು. ಆ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ನಾವು ಮುಂದಾಗಬೇಕು. ಈ ದೇಶವನ್ನು ಆಳುತ್ತಿರುವವರು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಜನರ ಬಳಿ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬೇಕಿದೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಎಂದರೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ, ನೌಕರಶಾಹಿಗಳಿಗೆ, ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದಲ್ಲ. ಅವರ ಮೇಲೆ ಜನರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹೇರುವುದಕ್ಕೆ ಜನರು ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ.
ವಿಚಾರ ಸಂಕಿರಣದ ಉದ್ಘಾಟನಾ ಸಮಾರಂಭದ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಡಾ.ಕೆ. ಪ್ರಕಾಶ್ ವಹಿಸಿದ್ದರು. ಲಿಂಗರಾಜು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. ಕೆ. ಎಸ್. ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅವರು ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಿದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಜಸ್ಟಿಸ್ ಗೋಪಾಲಗೌಡ ಅವರು ದ್ವಜಾರೋಹಣ ಮಾಡಿದರು.
ಉದ್ಘಾಟನಾ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದ ಸಾಹಿತಿಗಳಾದ ಕೆ. ಷರೀಫಾ ಅವರು, 75 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯಗಳು ಈಡೇರಿವೆಯೋ ಎಂದು ನಾವು ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ಸಂವಿಧಾನದ ಪ್ರಸ್ತುತತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕಿದೆ. ಮನುಸಂಸ್ಕೃತಿಯವರಿಗೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಸಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಸ್ವಾತಂತ್ರ, ಸಮಾನತೆ, ಸೋದರತೆ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿರುವ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವಿರೋಧಿಗಳನ್ನು ಎಂತ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಬೆಂಬಲಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಮುರ್ಮು ಅವರು ಗಣರಾಜ್ಯ ಭಾಷಣ ಮಾಡುತ್ತ, ‘ಒಂದು ದೇಶ ಒಂದು ಚುನಾವಣೆ’ಯು ಒಂದು ಬದ್ದತೆಗೆ ಅನುಕೂಲ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬ ಆಧಿವಾಸಿ ಮಹಿಳೆ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ಅವರು ಕೊಡುವಂತಹ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಎಷ್ಟೊಂದು ತದ್ವಿರುದ್ದವಾಗಿವೆ! ಇಂತಹ ಚುನಾವಣಾ ಪದ್ದತಿಯು ಬಹುತ್ವವನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತದೆ. ಶಾಸನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಮಹಿಳಾ ಸಚಿವರಿಗೆ ಅವಾಚ್ಯ ಶಬ್ದಗಳಿಂದ ನಿಂದಿಸಿದ್ದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಬಡವರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗದಂತೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನ ಕೇವಲ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳ ಪುಸ್ತಕವಲ್ಲ, ಅದು ಜನರ ಜೀವನ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ, ಚೇತನವಾಗಿ ಅರಿಯಬೇಕಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಂತಹ ಬಹು ಆಯಾಮಗಳಿರುವ ಸಮಾಜದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ, ಜಾತ್ಯಾತೀತತೆ. ಅದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರದ ಕಟ್ಟಡದ ಆಧಾರ ಸ್ಥಂಭ. ಜಾತ್ಯಾತೀತ ಪದವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಪ್ರಧಾನಿಯ ನಡೆಯನ್ನು ಏನೆಂದು ಕರೆಯಬೇಕು. ಬಿಜೆಪಿಯ ನಾನ್ನೂರು ಸಂಸದರು ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಸಂವಿಧಾನ ಉಳಿಯುತ್ತಿತ್ತೇ ಯೋಚಿಸಿ. ಇಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಬೌಮರು ಸರ್ಕಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಜನ ಜಾಗೃತಗೊಂಡಂತೆ ಇದು ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಿಸಿ ಸಂವಿಧಾನ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ ಎಂದು ಡಾ. ಷರೀಫಾ ಹೇಳಿದರು.
ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ: ನಾನು ಹೀಗೆ ಇರೋದು, ಇದನ್ನೆ ತಿನ್ನೋದು ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಿದೆ – ಬಂಜಗೆರೆ ಜಯಪ್ರಕಾಶ Janashakthi Media
