ಲೋಕಸಭೆ ಚುನಾವಣೆ ಪ್ರಚಾರದ ವೇಳೆ ಹಲವು ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕರು ಸಂವಿಧಾನ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಬಹುಮತ ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಈ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಹೊಸದೇನಲ್ಲ, ಆದರೆ ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಘ ಪರಿವಾರದಲ್ಲಿ ಅವರ ಪೂರ್ವಜರು ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಆಕ್ಷೇಪಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಅವರ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಈ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತವೆ.
ಪ್ರತಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನಾಂಕಗಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿರುತ್ತವೆ. 1992 ಡಿಸೆಂಬರ್ 6 ಅಂತಹ ಒಂದು ದಿನಾಂಕವಾಗಿದೆ. ಈ ಘಟನೆ ನಡೆದ ಮೂರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿ ಡಿಸೆಂಬರ್ 25 ರಂದು ಗೋಷ್ಠಿ ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ರಾಮಮಂದಿರ ಚಳವಳಿಯೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದ ಸ್ವಾಮಿ ಮುಕ್ತಾನಂದ ಮತ್ತು ವಾಮದೇವ್ ಮಹಾರಾಜ್ ಅವರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು ಅಂದು ಈ ಸಂವಿಧಾನವು ‘ಹಿಂದೂ ವಿರೋಧಿ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು. (ಇಂಡಿಯಾ ಟುಡೇ, 31 ಜನವರಿ 1993 -ವರದಿ)
ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ, ಜನವರಿ 1, 1993 ರಂದು, ಹಿಂದೂ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಸ್ವಾಮಿ ಮುಕ್ತಾನಂದರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಶ್ವೇತಪತ್ರವನ್ನು ಹೊರಡಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ‘ಹಿಂದೂ ವಿರೋಧಿ’ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು. ಶ್ವೇತಪತ್ರದ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು, ‘ಭಾರತದ ಏಕತೆ, ಭ್ರಾತೃತ್ವ ಮತ್ತು ಕೋಮು ಸೌಹಾರ್ದತೆಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದವರು ಯಾರು?’ ಮತ್ತು ‘ಹಸಿವು, ಬಡತನ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಕಾನೂನುಬಾಹಿರತೆಯನ್ನು ಹರಡಿದವರು ಯಾರು?ಎಂಬ ಎರಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಲಾಯಿತು. ಆ ಶ್ವೇತಪತ್ರದ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯು ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ‘ಪ್ರಸ್ತುತ ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನ’! ಶ್ವೇತಪತ್ರದ ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಮಿ ಹಿರಾನಂದ್ ಬರೆದಿದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ‘ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಪಾತ್ರ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ, ಅದು ವಿದೇಶಿ ಆಧಾರಿತವಾಗಿದೆ’ ಎಂದು ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತು.
ಈ ಪೀಠಿಕೆಯು ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ‘ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ’ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ‘ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು ಇನ್ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಹಾನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಿದೆ’ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದೆ.
ಈ ಶ್ವೇತಪತ್ರಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಬಂದಿದ್ದು ಅಂದಿನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ವಯಂಸೇವಕ ಸಂಘದ ಸರ್ಸಂಘಚಾಲಕ್ ರಾಜೇಂದ್ರ ಸಿಂಗ್ ಅಲಿಯಾಸ್ ರಜ್ಜು ಭಯ್ಯಾ ಅವರಿಂದ. 14 ಜನವರಿ 1993 ರಂದು ಇಂಡಿಯನ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರಂದು ಬರೆದಿದ್ದು, “ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಂಘರ್ಷದ ಬೇರುಗಳು ನೈಜ ಭಾರತದ ಅಗತ್ಯತೆಗಳು, ಅದರ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು, ಅದರ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಭಾಗಶಃ ಗುರುತಿಸಬಹುದು … ಈ ದೇಶದ ಕೆಲವು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ‘ಭಾರತ್’ ಬದಲಿಗೆ ‘ಭಾರತ್ ಈಸ್ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನ್’ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಿತ್ತು. ಅಧಿಕೃತ ದಾಖಲೆಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ‘ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ’ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ‘ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ’ ಇಲ್ಲ. …ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿನ ತತ್ತ್ವ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ಹೊಂದುವ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು” ಎಂದು ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತು.
ಸಂಘವು ಸಂವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿದ್ದು ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದು ಇದೇ ಮೊದಲ ಅಥವಾ ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ ಅಲ್ಲ.
ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗಮನಾರ್ಹವಾದು ಏನೆಂದರೆ, 2024 ರ ಸಂಸತ್ತಿನ ಚುನಾವಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅನೇಕ ಬಿಜೆಪಿ ಸದಸ್ಯರು ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಬಿಜೆಪಿಯ ಮಾತೃ ಸಂಸ್ಥೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ವಯಂಸೇವಕ ಸಂಘವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಅಸ್ಮಿತೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹೊಸ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ನವೆಂಬರ್ 1949 ರಲ್ಲಿ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯು ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದಾಗ, ಕೇವಲ ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಸಂಘಟಕರು, ಅದರ ಸಂಪಾದಕೀಯದಲ್ಲಿ, ಮನುಸ್ಮೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವಾಗ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಟೀಕಿಸಿದರು.
ನಮ್ಮ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಉಲ್ಲೇಖವಿಲ್ಲ. ಮನುವಿನ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸ್ಪಾರ್ಟಾದ ಲೈಕರ್ಗಸ್ ಅಥವಾ ಪರ್ಷಿಯಾದ ಸೊಲೊನ್ ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ, ‘ಮನು ಸ್ಮೃತಿ’ಯಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಈ ವಿಧಾನವು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಪಡೆದಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆ ಮತ್ತು ಅನುಸರಣೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಪಂಡಿತರಿಗೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ.
(ಸಂಘಟಕರು, 30 ನವೆಂಬರ್ 1949, ಪುಟ 3)
“ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಮನುವಿನ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ತರಬೇಕೆಂಬ ಬೇಡಿಕೆ ‘ಸಂಘಪರಿವಾರದವರು’ ಮಾತ್ರ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ. ವಿನಾಯಕ ದಾಮೋದರ್ ಸಾವರ್ಕರ್ ಕೂಡ ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಕಾನೂನಿನ ಅಡಿಪಾಯವಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದಾರೆ. ‘ಮನುಸ್ಮೃತಿಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು’ ಎಂಬ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ‘ಮನುಸ್ಮೃತಿಯು ನಮ್ಮ ಹಿಂದೂ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೆ ವೇದಗಳ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚು ಅನ್ವಯಿಸುವ ಪಠ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ-ಆಚಾರ, ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. ಅವರು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಕ್ರೋಡೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಂದಿಗೂ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಹಿಂದೂಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವನ ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸುವ ನಿಯಮಗಳು ಮನುಸ್ಮೃತಿಯ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿವೆ. ಇಂದು ಮನುಸ್ಮೃತಿ ಹಿಂದೂ ಕಾನೂನಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ.
ಇದನ್ನು ಓದಿ : ಹಾಸನ ಪೆನ್‌ಡ್ರೈವ್ ಪ್ರಕರಣ: ಏ.29ರಂದು ಪ್ರತಿಭಟನೆ
ಹಿಂದೂ ಕೋಡ್ ಮಸೂದೆಗಾಗಿ ಹೋರಾಟ:-
ಡಾ.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಹಿಂದೂ ಕೋಡ್ ಬಿಲ್ ಮೂಲಕ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಹಿಂದೂ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಆಸ್ತಿ ಮತ್ತು ವಿಚ್ಛೇದನದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿ ಬಣದಿಂದ ಹಿಂದೂ ಸಂಘಟನೆಗಳವರೆಗೆ ಅವರನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ, ಹಿಂದೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ದಾಳಿ ಎಂದು ಕರೆದರು.
ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸರ್ಸಂಘಚಾಲಕ್ ಎಂ.ಎಸ್ ಗೋಳ್ವಾಲ್ಕರ್ ಬರೆದಿರುವುದು:-
“ಹಿಂದೂ ಕೋಡ್ ಬಿಲ್‌ನ ಬೆದರಿಕೆ ಕೊನೆಗೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಬಾರದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಇದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆ ಅಪಾಯವು ಇನ್ನೂ ಹಾಗೆಯೇ ಉಳದಿದ್ದು, ಅವರ ಜೀವನವನ್ನು ಇದು ಹಿಂಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ. ಭಯಾನಕ ಹಾವಿನಂತಿರುವ ಇದು ತನ್ನ ವಿಷಕಾರಿ ಹಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಕಚ್ಚಲು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ”.
(ಶ್ರೀ ಗುರೂಜಿ ಸಮಗ್ರ: ಸಂಪುಟ 6, ಪುಟ 64, ಯುಗಾಬ್ದ್)
ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಈ ಮಸೂದೆಯ ಮೂಲಕ ವಿವಿಧ ಜಾತಿಗಳ ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ವಿಧವೆಯರು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಆಸ್ತಿ ಹಕ್ಕು, ಹೆಂಡತಿಗೆ ಪತಿಗೆ ವಿಚ್ಛೇದನ ನೀಡುವ ಹಕ್ಕು, ಗಂಡಂದಿರು ಮರುಮದುವೆಯಾಗದಂತೆ. ಹಿಂದೂ ಕಾನೂನಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಮಗುವನ್ನು ದತ್ತು ಪಡೆಯುವುದು ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಯಿತು.
ಆದರೆ ಹಿಂದುತ್ವದ ಅನೇಕ ಪ್ರತಿಪಾದಕರು ಈ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ದಲಿತರು ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದವರ ಕಲ್ಯಾಣ ಮತ್ತು ಸಬಲೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ದೇಶವು ಕೈಗೊಂಡ ದೃಢೀಕರಣ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದರು, ಅದರ ಮೂಲಕ ಆಳುವ ವರ್ಗವು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೂಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಐಕ್ಯತೆಯ ಬೇರುಗಳು ದಾಳಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಎಲ್ಲಾ ಪಂಗಡಗಳು ಅಸ್ಮಿತೆಯ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದ ಸಾಮರಸ್ಯದ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಕೆಳವರ್ಗದವರ ದುಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹಿಂದೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇ ಕಾರಣ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವರು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಪರಸ್ಪರ ದ್ವೇಷವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ದೂಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಧರ್ಮದ ದೇಶವಲ್ಲ, ಇದು ಇಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಎಲ್ಲರ ದೇಶ ಎಂದು ಒತ್ತಿಹೇಳಿದೆ – ಜಾತಿ, ಪಂಗಡ ಅಥವಾ ಧರ್ಮವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ. ಭಾರತದ ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಸಂಘದ ಆಕ್ಷೇಪ ಅಡಗಿರಲಿಲ್ಲ.
14 ಆಗಸ್ಟ್ 1947 ರಂದು, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮುನ್ನಾದಿನದಂದು, ಈ ಸಾಮಾನ್ಯ ದೇಶದ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಲೇಖನವನ್ನು ‘ಆರ್ಗನೈಸರ್’ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು.
“ಸುಳ್ಳು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಲು ನಾವು ಅನುಮತಿಸಬಾರದು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳು ಮಾತ್ರ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಸುರಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಅಡಿಪಾಯದ ಮೇಲೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ರಚನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುಮಾನಗಳು (ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ) ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ತೆಗೆದುಹಾಕಬಹುದು. ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಹಿಂದೂಗಳು, ಹಿಂದೂ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಗಳಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಬೇಕು”.
ಸಂಘವು ಸಂವಿಧಾನವು ರಚಿಸಿದ ಒಕ್ಕೂಟ ರಚನೆಯ ಮೇಲೆ ಬಲವಾಗಿ ದಾಳಿ ಮಾಡಿತು. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕೀಕರಣ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಮೊದಲ ಸಮ್ಮೇಳನವು 1961 ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು, ಇದರಲ್ಲಿ ಸಂಘದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಎಂಎಸ್ ಗೋಲ್ವಾಲ್ಕರ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಂದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ:
“ಪ್ರಸ್ತುತ ಸರ್ಕಾರದ ಒಕ್ಕೂಟ ರಚನೆಯು ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾವಾದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ, ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ರಾಷ್ಟ್ರದ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಲು ಮತ್ತು ಏಕೀಕೃತ ರೀತಿಯ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು, ಅದರ ಬೇರುಗಳಿಂದ ಅದನ್ನು (ಫೆಡರಲ್ ರಚನೆ) ಕೊನೆಗೊಳಿಸುವುದು ಅಗತ್ಯವಿದೆ”.
(ಶ್ರೀ ಗುರೂಜಿ ಸಮಗ್ರ, ಪುಟ 128, ವಿಭಾಗ 3)
“ಸಂವಿಧಾನ ಬದಲಾವಣೆಯ ಅಗತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕರ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ವಿರೂಪಗಳಿದ್ದು, ಅವುಗಳನ್ನು ತೊಲಗಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ”.
( ಪ್ರಗತಿಪರ ಬರಹಗಾರರಾದ ಸುಭಾಷ್ ಗಟಾಡೆ ಅವರ ಹಿಂದಿಯ ಲೇಖನದ ಅನುವಾದ ಕೃಪೆ : ದಿ. ವೈರ್‌ )
ಇದನ್ನು ನೋಡಿ : ಸುಳ್ಳು ಹೇಳೋದ ಮೋದಿ ಕೆಲಸ, ಮೋದಿ ಗ್ಯಾರಂಟಿ ನಂಬಬ್ಯಾಡ್ರಿ – ಪ್ರಕಾಶ್‌ ರೈ Janashakthi Media
