ಒಡಲಿಲ್ಲದ ನುಡಿಯಿಲ್ಲದ ಕಡೆಯಿಲ್ಲದ
ನಲ್ಲನ ಒಡಗೂಡಿ ಸುಖಿಯಾದೆ ಕೇಳಿರಯ್ಯಾ”
ಎಂದಳು ಆ ಅಕ್ಕ
ಆ ಅಕ್ಕನ ಹಾಗಲ್ಲ ನನ್ನಕ್ಕ
ಕೊಟ್ಟ ಮನೆಗೆ ಎದುರಾಡದೇ
ಹರಕೆಯ ಕುರಿಯಾಗಿ ಮೌನದಲಿ ನಡೆದವಳು
ಸೂರ್ಯನೊಂದಿಗೆ ಎದ್ದು
ತಲೆ ಮೇಲೆ ಸುತ್ತಿಗೆ ಎಡಗೈಯಲಿ ಬುತ್ತಿ-ಹೊತ್ತು
ಗುಡ್ಡವನೇ ಹತ್ತಿ ಗುಡ್ಡಕ್ಕೂ ಬೆವರು ಬರಿಸಿದವಳು
ಕಣಿವೆ ಕಣಿವೆಯ ಸುತ್ತಿ ಚೀಪುಗಲ್ಲನ್ನಾಯ್ದು
ಹರಳೊಡೆದು, ಸಣ್ಣಾಗಿ ಸುಣ್ಣವಾದವಳು
ಗಂಡನ ಕುಡಿತಕ್ಕೆ ಅವನ ಬಡಿತಕ್ಕೆ
ಬಾಳೆಪಟ್ಟೆಯ ಬಿಚ್ಚಿ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟವಳು
-ದೀಪವಾದವಳು.
ಗಂಡ ಕೆಮ್ಮಿದರೆ, ನರಳಿದರೆ
ಕಾಲಬಳಿ ಕುಳಿತು ದಿಙ್ಮೂಢಳಾದವಳು
ಹೊಡೆದರೂ ಕೂದಲ್ಹಿಡಿದೆಳೆದರೂ
ಮತ್ತೈದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ
ಊಟಕ್ಕೆ ಕರೆದು ಉಣದಿದ್ದರೆ ತಾನೂ
ತಣ್ಣೀರು ಕುಡಿದವಳು ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಕರೆದವಳು.
ಮಕ್ಕಳಾಗದ್ದಕ್ಕೆ
ದೇವರು-ದಿಂಡಿರು ಎಂದು ಊರೂರು ತಿರುತಿರುಗಿ
ದಿಂಡುರುಕಿ ಉರುಳಿ ಕಣ್ಣೀರು ಕುಡಿದವಳು
ಬೇಸತ್ತು ದೇವರಿಗೆ ಹಿಡಿಮಣ್ಣು ತೂರಿ
ಲಕೆಯನು ಮುರಿದವಳು.
ಇಳಿಹೊತ್ತಿನಲಿ
ಯಾರೋ ಕೊಟ್ಟ ಬೇಬಿಟ್ಟಿ ಕೂಸಿಗೆ
ಮಮತೆಯ ಮರವಾಗಿ ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸಿದಳು
ಗುಟಿಹಾಕಿ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು
ಜೋಗುಳವ ಹಾಡಿದಳು.
ಈಗ-ಕಂಕುಳಲಿ ಕೂಸು
ತಲೆ ಮೇಲೆ ಅದೇ ಸುತ್ತಿಗೆ ಬುಟ್ಟಿ
ಏರುವ ಸೂರ್ಯನ ಹಾಗೆ ಗುಡ್ಡ ಹತ್ತುತ್ತಾಳೆ
ಮಗನಿಗಾಗಿ, ಗಂಡನಿಗಾಗಿ
ಚಂದ್ರ-ತಾರೆಯರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕುಣಿಸಿ
ಆ ಅಕ್ಕನ ಹಾಗಲ್ಲ-ನನ್ನಕ್ಕ.
- ಡಾ. ಸತ್ಯಾನಂದ ಪಾತ್ರೋಟ
